Sporting H.A.C. 1 – FC Landgraaf
En toen was het weer zaterdag en wat was het een geweldige dag om te mogen gaan voetballen. Een mooie blauwe lucht met een heerlijk voorjaarszonnetje waarin je vandaag mocht gaan schitteren op het veld. En dan ook nog wel op het kunstgrasveld, want door omstandigheden was dit veld vrij waardoor de godenzonen van het momenteel weer alleraardigst draaiende FC Landgraaf wel wilden gaan voetballen.
Een blik, een high five, een knipoog, een armbeweging. De choreografie van de godenzonen heeft een taal die een diepere relatie verraadt. De spelers bewegen gecoördineerd en gestroomlijnd over het veld. Door het perfecte samenspel lijkt het of het team bij momenten één organisme vormt. Alsof er op het veld een wiskundig experiment wordt uitgevoerd, waarbij de onderlinge afstand tussen de spelers en linies ten alle tijden gerespecteerd moet worden. Iets naar voren, een pas naar rechts, een doodschop uitdelen op de helft van de tegenstander of een halve meter naar voren omdat je anders de tegenstander geen buitenspel zet. FC Landgraaf is de mysterieuze dans van een zwerm vogels die zich voortbewegen door een warme luchtstroom. De verzameling voetballertjes met niet zoveel talent vormen FC Landgraaf, andersom vormt het team de spelers. Zonder elkaar zijn ze overgeleverd aan de grote boze wereld die zich afspeelt buiten de landsgrenzen van het knusse en overgewaardeerde Landgraaf. Enfin dit stukje is een klein beetje een oud citaat uit een ander seizoen toen de godenzonen van FC Landgraaf nog wel eens sporadisch in staat waren om meerdere wedstrijdjes op rij te winnen. Dit seizoen en met name na de winterstop was bijzonder matig gebleken maar gelukkig was daar vanmiddag de mogelijkheid om alles toch nog enigszins goed te maken. De hele week was er al toegeleefd naar deze wedstrijd en er stonden allemaal gespannen koppies op het veld die wilden gaan vlammen. Echter is dit een veel te korte intro dus om het verhaaltje ouderwets langer te maken eerst weer even wat bijzaken.
De huisdichter zat nog rustig op de bank in zijn woonkamer voetbal te kijken totdat onze uiensnijder als een gek voor zijn deur stond te claxonneren. De huisdichter sprong op, zette de TV uit, deed de voordeur dicht en stapte in. Maakte de gordels vast want je weet het maar nooit met hem achter het stuur… Op weg naar witte neger die net aangekomen was in de haven, reed uiensnijder erg rustig, te rustig eerlijk gezegd, zelfs een bejaarde in een scootmobiel haalde hem nog in, in zijn achteruit ook nog. Bij witte neger aangekomen drukte hij wederom de claxon diep in, waardoor de halve straat naast de haven naar buiten kwam om te kijken wat er aan de hand was. Dit was ook de eerste keer dat we wat kleur in het gezicht van witte neger zagen toen hij naar de auto aangelopen kwam. Nu kon vertrokken worden richting Haanrade. Normaal is dit een rustig ritje zonder obstakels, maar uiensnijder had de smaak te pakken wat betreft het claxonneren. We stonden achter een andere auto te wachten totdat het stoplicht op groen zou springen, net op groen drukte hij weer de claxon in om de gast voor ons wakker te schudden. Nadat we de oprit opdraaiden gooide de voorganger een blikje uit zijn raam, dit tot ergernis van uiensnijder die wederom als een gek begon te claxonneren. Dit bleek de welbekende druppel te zijn geweest voor onze voorganger, hij trapte vol op de rem waardoor wij ook in de ankers moesten gaan, gelukkig had witte neger een anker bij zich. De doorgensuifde, naar alcohol ruikende tokkie stapte uit om verhaal te komen halen bij uiensnijder. We verstonden er amper iets van en toen hij witte neger zag zitten op de achterbank trok hij witjes weg en vertrok naar zijn eigen auto om in te stappen en als een gek weg te rijden. Het liep goed af, maar waarom hij het hazenpad koos toen hij witte neger zag zitten is nog steeds een groot raadsel.
Om 16:40 betraden de godenzonen het veld en begonnen de warm-up oefeningen om al die spiergroepen weer van a tot z op te warmen. Met het verstrijken van de minuten nam ook het aantal fans langs het veld toe en je merkte aan alles en iedereen dat men zin had in een potje voetbal uit de laagste klasse die de KNVB rijk is, maar wel een klasse die veel kwaliteit vertegenwoordigd en ook een klasse waar je op verjaardagen wijs je ……….. ja dat grapje hebben we al eens gebruikt. Toen scheidsrechter Pascal rond 16:50uur op het veld verscheen kon de nieuwe voorstelling bijna beginnen en werd het tijd voor een nieuw grapje over een fluit. Hier zitten de lezers elke week van de smullen dus we willen u natuurlijk niet teleurstellen. Pascal had nog even ruim de tijd om zijn fluit van een nieuwe beschermlaag te voorzien. De fluit was een tikkeltje aan de glibberige kant vandaar dat er een anti sliplaagje over de fluit heen moest, je kon het ook wel zien als een extra velletje om de fluit wat de nodige extra grip aanbracht op en rondom de fluit. Door deze verbeterde grip op de fluit was die iets meer gebruiksvriendelijk en was de doorgang voor lucht en overige lichaamssappen beter in proportie. Net als alle spelers op het veld had ook scheidsrechter Pascal wel zin in een potje voetbal dus om 17:00 klonk het startsignaal en schoten 22 matig afgetrainde recreatievoetballers uit de startblokken.
De eerste tien minuten ging het spel op en neer, maar echte kansen werden niet uitgespeeld. Na een snelle aanval kwam de bal terecht bij Wesley die zijn man omspeelde, de zestienmeter inliep en een schot afvuurde richting goal. Dit schot was de keeper te machtig waardoor de bal in het netje belandde, 0-1. Hierna zette de tegenstander hoger druk waardoor de bal minder goed rond ging. Dit resulteerde in een fout van jewelste van onze uitensnijder. De bal werd in de verdediging rond gespeeld terwijl de tegenstander druk zette, de bal kwam terecht bij Marc en ipv de bal langs de lijn te spelen, of terug richting keeper Marco die al uit was komen lopen, besloot hij de bal door het midden te spelen (dat wat we bij de jeugd er al uit proberen te krijgen), hij schoot de bal zo in de voeten van een tegenstander die zo in een leeg doel kon schieten, 1-1.
We herpakten ons en gingen weer beter voetballen. Het balletje ging sneller rond, positie’s werden goed gehouden en de kansen kwamen ook weer. Nadat aan de linkerkant van ons de bal snel van voet tot voet ging werd Ron in stelling gebracht. Hij kwam vrij te staan en schoot de bal beheerst langs de keeper, 1-2. Niet veel later kreeg diezelfde Ron een grote kans maar nu wilde hij het te mooi doen, eerst een panna maken om vervolgens een 100% kans om zeep te helpen. Niet naast de schoentjes gaan lopen Ron.
Na 35 minuten voetballen was de tussenstand 1-2 en was er nog genoeg tijd om deze voorsprong uit te breiden. Terug in de kleedkamer was het Patrick die zijn volgelingen toesprak en eigenlijk aangaf dat het helemaal niet zo slecht ging. Wel moesten de heren proberen te leren om minder bezig te zijn met het spel van mede godenzonen. Toen iedereen weer bij gekomen was en de tactiek voor de tweede helft duidelijk was besproken ging het hele zooitje weer terug richting het veld.
De tweede helft begon en het spelbeeld was gelukkig nog altijd hetzelfde gebleven. Nadat de heren van FC Landgraaf even de kat uit de boom hadden gekeken begonnen ze weer met het scoren van goals. In de 51ste minuut was het Marcel die zijn eerste goal van de middag wist te scoren en hiermee de tussenstand op 1-3 liet noteren. Marcel was erg blij met zijn goal en deed zijn shirt uit waarna zijn nieuwste tattoo van ex topvoetballer Drogba te zien was. Memphis heeft een leeuw op zijn rug en Marcel nu dus Drogba uit Afrika op zijn indrukwekkende schouderpartij .Na de 1-3 vond Wesley het ook wel weer even tijd voor een goal en in de 60ste minuut was het Wesley die de bal met een grote vaart achter de keeper van HAC schoot. Dit was voor Wesley alweer zijn 2de goal tegen HAC, een fenomeen die hele jongen van Haagmans!
Wat wil je nou nog meer als supporter : 70 minuten leedvermaak, mooie goals, lekker weer, Marco die zijn tegenstander constant liep uit te dagen met leuke oneliners en opbeurende praat, het was voor de fans weer helemaal mooi. Marco zijn fanclub langs de zijlijn was blij maar Marco zijn vriendin Desiree was wel haar mening toebedeeld dat zijn looplijnen veel beter konden in het restant van het seizoen, kom eens wat vaker het vijfmeter-gebied uit. Desiree kon verder vertellen dat de godenzonen conditioneel vrij sterk waren, dat ze na 2 uitzendingen al wist wie de mol was, dat Ajax gelukkig geen kampioen gaat worden, dat Eric komende zaterdag gegarandeerd een tegengoal zal gaan krijgen, dat je vies eten nodig hebt om lekker eten te kunnen waarderen, en dat de heren van HAC iets moeten gaan doen met hun gemiddelde BMI. Iedereen heeft recht op een mening en wij hadden dus ook allemaal recht op de mening van deze dame.
Deze vriendschappelijke wedstrijd eindigde in een overwinning voor de godenzonen. De scheidsrechter werd bedankt en we waren eigenlijk allemaal wel tot de conclusie gekomen dat dit een succes gebleken was. Totaal geen gezeur in het veld en een scheidsrechter die ook niet zo hield van theater en mieren neukers. Gewoon voetballen en we fluiten pas als er iemand half op apengapen ligt op het veld, eerder niet zeg maar. Na afloop was het nog erg lang heel gezellig in de kleedkamer en vervolgens in de kantine. We kunnen stellen dat dit weer een geweldige zaterdagmiddag geweest was.
Een korte Ron ‘man van glas‘ special:
Afgelopen woensdag zou ondergetekende na een zware training die onder leiding gestaan had van speler/coach/orakel/adonis Pascal eigenlijk naar huis gaan rond 22:15 maar besloot toch nog even plaats te nemen op een barkruk voor de bar. Dat is trouwens wel vaker zo dat die krukken daar staan weet je niet? Normaal gesproken is de huisdichter tegen alcohol en slechte voetballers maar het was boven verwachting leuk en gezellig. De huisdichter zijn grootste fan was ook bij de bar te vinden en had echt de grootste lol. Ondergetekende weet tot op heden nog steeds niet wat ze bij die jongen van Reuleaux door zijn yogo yogo gedaan hadden maar wat was die gozer in de gloria.
Het regende mooie verhalen aan de bar en met het verstrijken van de tijd ging de praat van een werelds naar legendarisch niveau. Meerdere ereleden die net als Ron ook flink naar de hogere sferen waren vroegen de huisdichter nog of hij hatelijke stukjes in zijn verslag wilde opnemen voor komende zaterdag. Hele verhalen over mensen die hij niet kende passeerden de revue en met de vraag of ondergetekende ze even lekker wilde beschadigen in een komend epistel. Goedkoop scoren is ook in 2023 niet de bedoeling dus helaas moeten de ereleden zich proberen te gedragen en niet zulke rare praat doen. Na nog wat gebral en 13 biertjes verder was het Clement die echt helemaal van gekkigheid niet meer wist wat hij zeggen moest. Op een gegeven moment was het zelfs Clement die zich af vroeg wat Ron in het dagelijks leven deed voor de kost. Ron supervrolijk als hij was draaide er een beetje omheen maar uiteindelijk gaf hij aan ooit een keer zijn functie te zullen verklappen. Kijkend naar Ron zijn hoofd lijkt het ondergetekende niet dat hij een leidinggevende functie zal bekleden bij een grote multinational. Ook ziet ondergetekende hem niet het bewind voeren bij high risk operatie waarbij de linker hartklep rustig door Ron aan de rechter wordt vast gesoldeerd. Het lijkt de huisdichter ook sterk dat Ron een opleiding volgt voor dominee aangezien hij nog wel eens achteruit wilt bidden. Wat ondergetekende wel vermoedt is dat Ron bijvoorbeeld een opzichter is bij Welsun, omdat Ron met zijn deskundigheid wel in staat geacht wordt om jongeren die aan de onderkant van de maatschappelijke ladder bungelen weer kan motiveren aan het werk te gaan. Echter heeft Clement de huisdichter ook wel een beetje nieuwsgierig gemaakt en vraagt zich nu ook af wat Ron voor de kost doet. Mail als u Ron zijn functie wel weet even naar welk-werk-doet@man-van-glas.nl en help Clement en ondergetekende zelf aan het juiste antwoord.
Komende week spelen we thuis tegen Tüjle, aanvang 17.00 uur.
Een prettige voortzetting van de dag!