LHC 1 – FC Landgraaf
Vandaag stond oorspronkelijk de wedstrijd tegen Eikenderveld op het programma, echter meldden zij zich dinsdag al af. Waarschijnlijk is de duidelijke verliespartij van 2 weken geleden nog niet goed bekomen en wilden ze een nieuwe afstraffing voorkomen. Gelukkig hebben we in LHC 1 een nieuwe sparringpartner gevonden die de nederlaag van eind augustus wel al een plekje heeft gegeven.
Je hebt voetbal in twee kleuren: zwart en wit . Of je hebt gefaald of je hebt gewonnen.
Daartussen is niks te bekennen, enkel af en toe een speler die er niet uit ziet en met een te hoog vet percentage een wanhoopspoging onderneemt een te harde inspeelpaas binnen te houden. De uitslag van een wedstrijd bepaalt zo’n beetje altijd hoe we een wedstrijd interpreteren. Nergens kan de werkelijkheid zo snel worden gespiegeld als in het voetbal en dan helemaal bij ons.
In zeventig minuten gebeurt altijd van alles en afhankelijk van het resultaat ontstaat er een realiteit.
Als je op je vrije woensdagavond een open training van de godenzonen gaat bezoeken ben je op zijn Hollands gezegd niet helemaal lekker. Toch was het woensdag weer even oude tijden die herleefden met de grondlegger van de recherche die voor de training goed en wel begonnen was al op de grond lag te dweilen. Hij wilt zelf altijd graag medespelers ‘poorten’ maar was vanavond zelf de sjaak. Een pass van Sander op een medespeler ging zo door de benen van Dennis P, twee minuten later stond hij wederom met de benen wijdt waardoor Marc H hem makkelijk kon poorten. Ondanks deze 2 panna’s kon hij zijn training even later wel vervolgen met een vertrokken grimas op zijn toet.
Nu we het toch even hebben over speler /dragqueen Dennis P. Hij is op zijn allerbest als hij op snelheid ligt met de bal in zijn directe omgeving, zeg maar dat het balletje aan zijn voet kleeft. Vogels kunnen vliegen, vissen kunnen zwemmen, krolse katten kunnen je in de ochtend wakker maken met hun gegil en Dennis P kan dribbelen, noem het oerinstinct. Het commando wordt overgenomen zodra hij op een speler met een ander shirt afrent. Hup rechtss erlangs en voorzet, links erlangs is meestal een schot op doel.
Behalve een puur instinctieve tempodribbelaar is hij ook een vormgever, in het veld. Hij kan als het ware de pauzeknop indrukken gedurende een volle sprint en zodoende zijn opties stuk voor stuk afgaan en afwegen welke gekozen moet worden. Dennis P heeft in de loop der jaren zijn dribbels kunnen omzetten in rendement, hij versnelt het spel van FC Landgraaf vanaf links met zijn acties. Als tegenstanders onze dragqueen willen afstoppen zullen ze zich aan hem moeten aanpassen en niet omgekeerd. Voor de verdere verheerlijking verwijst ondergetekende u door naar de persoon in kwestie zelf voor de laatste 450 pagina’s van deze lofzang. En nu met gierende banden naar het wedstrijdverslag want ondertussen zijn we alweer even bezig zonder ook nog maar 1 woord over de wedstrijd gerept te hebben.
Joshi is weer terug van weggeweest en was al niet meer uit de basis weg te denken. Sinds Joshi zijn rechter knie voor elke wedstrijd insmeert met vleermuizenstront rent hij weer als een jonge adonis over het veld. Verlost van zijn pijntjes in zijn knie en endeldarm kan hij eindelijk weer vlammen in het team wat hij wekelijks zo’n warm hart toe draagt. Naast alle medespelers zijn ook de fans weer blij met zijn terugkeer op de amateurvelden. Zijn tackles op het veld zijn alweer van een hoog niveau en elke beginnende geneeskundestudent zou in zijn handen mogen wrijven met een onderwijzer als Joshi. Joshi is met recht een medisch mirakel en kent vele ziektebeelden + bijwerkingen en behandelplannen uit zijn hoofd. Voor meer info of andere levensvragen mag u hem mailen op zijn nieuwe mail adres : aambeien@JoshiG.DE.
Om 16:15 hadden de spelers van FC Landgraaf zich keurig netjes verzameld op het complex van de plaatselijke LHC in het door rivierkreeften overspoelde Egelze. Normaal gesproken als de Godenzonen zich verzamelen krijg je binnen enkele seconden de meest mens onterende teksten naar je hoofd geslingerd, de Landgraaf iconen hielden het ietwat rustiger en stonden gezamenlijk op hun telefoontjes naar een matig aangeschreven porno film te koekeloeren. Een prima manier van voorbereiden natuurlijk, en als die bal er vanmiddag nou net zo hard in ging als die dollo op het filmpje zou het helemaal goed komen deze middag. Aangezien LHC niet weer een pak slaag wilden krijgen kon je er van te voren eigenlijk wel de klok op gelijk zetten dat deze tegenstander een paar kwalitatief sterkte spelertjes zouden toevoegen aan hun lachwekkende selectie . Dit hadden ze uiteraard gedaan maar hierop waren wij goed op voorbereid. Afgelopen week was er scherp getraind en de stokslagen die werden uitgedeeld na verkeerde keuzes gedurende het positie spel zouden vanmiddag hun vruchten wel eens kunnen gaan afwerpen.
Tijd voor de wedstrijd: De heren hadden zich allemaal blessureloos omgekleed en waren allemaal ruim op tijd aanwezig om op het veld hun spieren even flink op te warmen in het mooie herfstweer. Wesley H deed zijn warm up oefeningen en stond regelmatig te loeren naar de keeper van de tegenstander die werd ingeschoten. Je zag bij The Don zijn scannertjes alweer draaien en in zijn hoofd had hij al helemaal bedacht hoe hij ook deze keeper vanmiddag voor Jan van der Lul zou gaan zetten.
Ook de scheidsrechter was op tijd aanwezig en kon nog even last minute wat rek- en strekoefeningen doen met zichzelf en zijn fluit. De fluit van de scheidsrechter kon een aardig eindje doorbuigen en verschillende spelers stonden dit schouwspel met open monden te bekijken. Toen alle spelers klaar stonden voor de start kon een nieuwe editie van ren je rot en vergeet de bal los barsten.
Speler/ coach / karper schepper Pascal R was vandaag een keer niet de hoofdpiet maar laatste man Marc H toverde vandaag de opstelling uit zijn hode hoed. Marc had een prima opstelling en alle spelers konden wel leven met hun positie die zij toegewezen hadden gekregen tijdens Marc’s spreekbeurt in de kleedkamer. We gaan Marc wel nog even een lesje tactiek geven, want waar 4-4-2 gespeeld had moeten worden liet hij ons 4-3-3 spelen.
De wedstrijd begon en we kregen kans na kans, maar de grensrechter van LHC was afgelopen week op cursus geweest bij Schiphol, en dat was te merken. De ene na de andere aanval werd afgevlagd. Uiteindelijk duurde het tot minuut 25 voordat de bal de eerste keer in het netje lag. Wesley passde op de vrijstaande Dennis P die de bal hard in het doel kon trappen, 0-1.
Dit was het breekpunt in de wedstrijd, je zag dat LHC lang stand wilde houden maar nu was de ban gebroken. Niet veel later scoorde Wesley de 0-2 uit een assist van Sander. LHC kreeg het zelfs voor rust nog voor elkaar om een goaltje te prikken nadat een makkelijk gegeven vrije trap werd omgetoverd tot een goal (1-2 nog steeds in het voordeel van de godenzonen) . Een vrije trap binnen de zestien waarbij het zicht van onze keeper Eric werd belemmerd . Eric stond voor de muur die opgesteld stond op de doellijn. Echter was er een kleine ruimte waardoor de linker hoek meer ruimte verschafte om daar de bal te plaatsen. Dat zie je wel vaker in de voetballerij, als je rechts in de goal staat is links vrij en andersom is rechts wat meer vrij als je links in je goal staat. Gaat dit stukje theorie u nou iets te snel leest u boven beschreven stukje nog een keer rustig door. Mocht u het vervolgens nog niet begrijpen kijk dan eens in uw vrije tijd op help-mijn-begrijpend-lezen-is-niet-meer-helemaal-wat-het-geweest-is.nl.
Na 35 minuten voetballen was de tussenstand 1-2 en was er nog genoeg tijd om meerdere keren te scoren om het krachtverschil duidelijker te maken. Terug in de kleedkamer was het Pascal R (die net voor het rustsignaal pas arriveerde) die zijn volgelingen toesprak en eigenlijk aangaf (van horen zeggen) dat het helemaal niet slecht ging. Wel moesten de heren proberen te leren om minder bezig te zijn met het kinderachtige gedrag van de tegenstanders. De tegenstanders lagen regelmatig op de grond te rollen en acteerde vervolgens op een landmijn te hebben gestaan. Sommige tegenstanders kwamen wel uit landen waar die mijnen doorgaans nog wel begraven liggen maar dat even tussen neus en lippen door. Toen iedereen weer bij gekomen was en de tactiek voor de tweede helft duidelijk was besproken gingen de godenzonen weer terug richting het veld.
De tweede helft begon en we kwamen meteen weer goed uit de startblokken. Het vertoonde spel was bij vlagen leuker dan een voorstelling van een cabaretier. Er was wel een nieuwe grensrechter aan onze kant, te weten Pascal G. Hij zorgde echter voor grote frustaties bij zowel ons als bij de tegenstander. Als je de regels van het spelletje niet kent, laat het vlaggen dan liever achterwege.
In de 43ste minuut werd het spel voor even stil gelegd vanwege twee spelers die bijzonder vervelend in aanraking kwamen met elkaar. Raymond W had toch zeker even meerdere minuten last van respiratoire insufficiëntie. Een verstoorde en ontoereikende diffusie ( O2 en CO2 uitwisseling in de longblaasjes ) door een belemmerde ademhaling. Uiteindelijk is hij met hulp van het veld gedragen. Gelukkig stond er een wisselspeler al te popelen om het veld in te huppelen dus al snel kon de wedstrijd weer verder gaan in een lekker tempo.
Nadat we weer verder konden voetballen was het Wesley die de tweede van de middag wist te noteren. Hij omspeelde meedere tegenstanders alvorens de bal in het netje van Snuifje te schieten, 1-3.
Joshi, die er weer eens was na lange tijd, verstapte zich uit angst voor de opstormende Roy K. Dit was blessure nummer 2 bij de godenzonen. Er gaan geruchten dat Joshi de soms fysieke wedstrijd niet meer durfde uit te spelen. De wedstrijd werd niet veel later voor een vijftal minuten opnieuw stilgelegt. Marc schoot een afvallende bal ver weg, zo ver dat de bal over de afrastering vloog, over een net nieuw aangelgd bos bomen, zo de plaatselijke vijver in. We mochten van geluk spreken dat de broer van Pascal R (onze eerste karper schepper) er zat te vissen, een fervent karpervisser. Pascal pakte het schepnet en kon de bal uiteindelijk uit de vijver scheppen en de wedstrijd kon verder gaan. Het slotakkoord was voor ons, na een mooie opbouw vanauit achter kwam de bal terecht bij Sander, die passeerde eerst nog een mannetje en kon hierna de bal ongehinderd zo in het doel schieten, 1-4.
Terug in de kleedkamer was iedereen blij en zaten er alleen maar winnaars in de kleedkamer. Na afloop was het in de kantine nog erg gezellig en werd er nog even na genoten van dit overweldigende succes.Komende wedstrijd is uit bij Weltania waar de godenzonen van FC Landgraaf weer gaan strijden voor een mooi resultaat met hopelijk 3 punten als beloning.
PS: Witte neger je was geweldig op dreef en hiermee neem ik je zeker niet op de korrel.