FC Landgraaf – WDZ
De week was weer voorbij gevlogen en voor men het wist was het alweer Zaterdag.
Om 15:45 stuurde ondergetekende zijn fiets het complex van FC Landgraaf op waar hij zijn volgelingen van het veteranen elftal al keurig verzameld zag staan op het ereterras. Om 16:35 zaten alle spelers gezamenlijk in de kleedkamer en werd de tactiek besproken voor deze aankomende voorstelling tegen WDZ uit Bocholz. Bart liet tijdens de wedstrijdbespreking waar aanvoerder Patrick wederom het hoogste woord had zien dat hij kon multitasken want al luisterend naar Patrick was Bart ondertussen met een mengelmoesje van zinkzalf, sudo creme en betadine jodiumzalf de smetplekken tussen zijn liezen aan het insmeren. Een vervelend terugkerend probleempje met deze oplopende buiten temperaturen aldus Bart die al ongekend blij was met het feit dat de smetplekken nog niet helemaal tussen zijn reet terecht gekomen waren. Dan loop je helemaal met geknepen billen rond en is mijn achterkantje bijna net zo rood als die van een baviaan aldus Bart die hopelijk profijt ging hebben van deze nieuwe behandeling met drie verschillende zalfjes tegelijk die 1 of andere dropl*l van een CO assistente bij de huisartsenpost hem had mee gegeven. Joh al had die persoon aangegeven dat ik dagelijks een bos brandnetels langs mijn tas moest halen, ik zou het zou klakkeloos opgevolgd hebben aldus Bart die nogmaals voor eigen parochie sprak over zijn lichamelijke ongemakjes.
Midden in de week kregen we de vraag van WDZ of we bereid waren om mensen af te staan aan hun of anders misschien 7 tegen 7 wilden spelen. De vraag werd uitgezet en al snel werd duidelijk dat een aantal godenzonen bereid waren om mee te doen met de tegenstander.De wedstrijd kon in ieder geval plaatsvinden.
Naast Eric en Marcel deed ook Marc mee vanmiddag en de laatste der Mohikanen Albert. Een ongekende kwaliteitsinjectie en net voordat de kleedkamer verlaten werd werden deze 4 routiniers alvast bedankt voor hun diensten die ze zouden gaan verrichten in het veld vandaag. Net voordat de kleedkamer verlaten werd gooide enkele spelertjes nog wat pre- workout zalfjes over hun spieren en vertrok het hele zooitje met extreem veel energie en power richting het veld.
Goed, om 16:40 verschenen de godenzonen op het veld en werden de warm up oefeningen in een alleraardigst tempo afgewerkt. De heren hadden zin in de wedstrijd en waren gemotiveerd tot op het bot want ze waren weer in een grootste vorm beland. De afgelopen weken waren er prima resultaten geboekt (voor degene die vorige week tegen de Leeuw hebben gespeeld, meerdere overwinningen op rij) door deze jonge antihelden en dit kwam de gehele sfeer in de groep ten goede, niet dat deze enkele maanden geleden in de wat mindere periode slecht was maar als je wint hebt je vrienden.
Uiteraard ging alle lof hiervoor uit naar het trainersduo Pascal en Patrick die met hun trainings methodes terug naar de tekentafel gegaan waren en in vrij vlot tempo het tij gekeerd hadden. Een verandering van spijs deed eten en de sleutel om in het winnende momentum terug te keren was om nog meer positie spel te spelen op de woensdagavonden en de spelers ver in het rood door te laten schieten. Pas als je echt gezamenlijk diep in het rood ging kon je bijna niet meer verliezen, want teams die hard werken verliezen in principe niet of nauwelijks. Na doelgericht onderzoek waren zowel Pascal als Patrick achter het feit gekomen dat de tegenvallende resultaten van de godenzonen net na de herstart in januari niet door hun trainingsstof of inbreng kwamen. Het lag echt voor de volle 100% aan de spelers zelf en de twee spelleiders trof geen blaam. Wat heerlijk dit stukje tekst! Ook lag het soms een beetje aan de omstandigheden, dat zei die jongen van Lugger overigens ook enkele dagen geleden tijdens een avondje karper vissen met witte neger. Kijk als je 5 KG voer in het water pleurt op verschillende stekken en je vangt alsnog niks, dan ligt het echt puur aan de omstandigheden en niet aan mijn vissers kwaliteiten aldus die jongen van Lugger maar we dwalen een beetje af geloof ik.
Maar goed om klokslag 17:00 waren de nodige groepen fans rond veld 2 verzameld en stonden beide teams klaar voor de aftrap van deze wedstrijd. Michel, Edwin en Roger Vasmeer deden vandaag met WDZ zodat we 11 tegen 11 konden spelen. Nog even snel een grapje maken over een kerel die aan zijn fluit zat te graaien!. Om 17:00 deed de scheidsrechter nog een laatste check en bekeek zijn fluit van onder tot boven, de fluit zag er prima uit en functioneerde in principe prima. Het leverde de nodige hilariteit op maar toen de scheidsrechter zijn eigen fluit in zijn mond deed en er nog op blies ook kon de wedstrijd beginnen!
Het startsignaal klonk en vanaf de eerste minuut was het FC Landgraaf wat het ritme bepaalde. Met prima uitgevoerde driehoekjes en andere wonderschone combinaties waar de fans bijna van flauw vielen rukte de godenzonen op naar voren en werden de spelers van WDZ terug gedrongen op eigen helft. Allemaal combinaties die afgelopen week nog op het trainingsveld geoefend en geperfectioneerd waren, zo zag je maar weer dat oefening kunst baarde weet je wel?
Peter, Bart en Koen die vanmiddag op de bank begonnen zagen hun kameraden schitteren op het veld. Sander mocht heerlijk ouderwets in een vrije rol met de bal aan de voet doen waar hij goed in was en vermaakte het publiek met de nodige hoogstandjes en was weer de smaakmaker van weleer. Ook de weer geheel blessure vrije Rene kon doen waar hij goed in was want in de 15e minuut was het Rene die een wonderschone treffer wist te produceren. Een vloeiende aanval waar de spelers van WDZ totaal mee uit hun maandverband werden gespeeld kwam op een gegeven ogenblik uit bij Rene. Rene werd pak hem beet 28 meter voor de goal aangespeeld en had even een paar seconden extra de tijd om te beslissen wat hij wilde gaan doen. Hij liep met de bal de zestienmeter in en hierna werd door Rene een vlammend schot gekozen en dit was weer een ongekend pareltje van een goal. De keeper kon er alleen maar naar kijken en je zag de keeper op dat moment al denken van ‘ dit gaat nog een vervelende middag worden’ . Een briljante 1-0 en na de uitgebreide felicitaties ging de wedstrijd verder.
Nog geen twee minuten later werd de gelijkmaker al gescoord door onoplettendheid achterin. De spits kon vrij eenvoudig door de verdediging lopen en scoorde via de benen van Eric, 1-1. De kopjes bleven omhoog en we gingen weer de aanval zoeken maar veel verder dan de zestienmeter kwamen we niet. In minuut 29 was het dan toch raak voor de godenzonen. Sander wist het net te vinden, 2-1. De fans werden in het restant van de eerste helft niet meer verwend met goals. Er waren nog wel wat kansjes over en weer te noteren geweest maar het vertoonde spel in de laatste 10 minuten van de eerste helft was op zijn zachts gezegd een tikkeltje ondermaats.
Eenmaal terug in de kleedkamer konden de heren even bij komen want ondanks het verfrissende windje was het op het veld toch best warm gebleken .Heel warm hadden de fans het niet meer gekregen na die 2-1 en iedereen wist dat het even een haartje scherper moest in het tweede bedrijf. Zo gezegd zo gedaan en toen de tweede helft eenmaal weer begon was het in de 38ste minuut direct weer raak voor de godenzonen van de plaatselijke FC uit Landgraaf.
Aanvaller Bart was in de 38ste minuut zijn tegenstanders te snel af en bleef rustig waarna hij enkele seconden later de bal mooi breed speelde op de ingekomen Sascha die vervolgens alleen maar de voet tegen de bal hoefde te zetten, 3-1. Wederom een mooie goal en wederom waren de spelers en fans ongekend tevreden met dit verloop van de wedstrijd. De spelers van WDZ zagen de bui ongekend hard naderen.
Anti loop die in de eerste helft duidelijk zijn krachten had gespaard en niet veel had gelopen had in de rust wat zalf gesmeerd op een aantal plekken en dat zag je meteen in de tweede helft. Hij bleef maar gaan. Al was zijn snelheid vandaag een stuk minder dan we gewend zijn. Op een mooie diepte pass ging hij achteraan, maar tot stomheid van iedereen was Bart sneller bij de bal terwijl Bart vanaf de andere kant van het veld moest komen (tevens rende Bart achteruit). Wat de oorzaak van de traagheid van anti loop is, wordt nog uitgezocht. De een denkt dat hij te laat gegeten heeft, een ander geeft zijn 5 extra kilo’s de oorzaak, weer een ander zegt dat hij geen sex voor de wedstrijd moet hebben….
Na de 3-1 bleven we hoog druk zetten, iets waar de tegenstander duidelijk problemen mee had. Ze kwamen amper hun eigen helft nog uit. Zelfs onze eigen spelers die bij WDZ meededen wisten niet wat hun overkwam, te werden van het kastje naar de muur gestuurd. Zo werd de 4-1 gescoord door anti loop die op de juiste plek stond in de zestienmeter en de bal de goal in kon glijden. Sander maakte de mooiste van de middag door de bal over de keeper heen te stiften de lange hoek in, 5-1.
Ongekende luxe natuurlijk zo’n 5-1 voorsprong met nog dik 15 minuten te spelen en om het feest nog groter te maken werd anti loop wederom diep gestuurd, ditmaal was hij te snel voor de bal waardoor hij zichzelf nogmaals lanceerde. Nu mocht hij zijn ware snelheid laten zien om de bal in te houden maar helaas zat dat er vandaag niet in. De bal rolde rustig uit en anti loop zat er nu helemaal doorheen.
Niet veel later werd er toch nog gescoord en werd de 6-1 op het scorebord getoond. Wederom een vertoonde combinatie om je vingers bij af te likken en was het Marcel die aan het einde van de rit de trekker over mocht gaan halen. De fans blij, de spelers wat waren ze aan het genieten. Hierna zag je dat de moed in hun schoenen was gezakt en vielen Michel en Roger uit aan de kant van WDZ. Of ze echt een blessure hadden is de vraag, de kans is groot dat ze geen zin hadden om tegen een grotere nederlaag aan te lopen. Uiteindelijk deden Peter en Marcel beiden nog even mee met WDZ maar dat mocht ook niet baten.
We kregen vlak voor tijd nog een hele grote kans om de score op te voeren. Sander liep met Bart en Sascha op de goal af van de tegenstander waar slechts 1 verdediger het hen moeilijk probeerde te maken. Na vele combinaties naar elkaar durfde Bart de trekker niet over te halen, of de bal kwam voor zijn chocolade been te liggen, de bal rolde te hard, de bal was te rond, keek hij in de zon, had faalangst, waarna Sascha een poging waagde, maar helaas schoot hij vanaf 2 meter recht in de handen van de keeper. Wederom een 199% kans vakkundig om zeep geholpen.
Enfin het was goed zo en uiteindelijk eindigde deze voorstelling met een 6-1 zege. Eenmaal terug in de kleedkamer was het erg gezellig en werd er feest gevierd of er zojuist een kampioenschap was binnen gesleept. Weer een overwinning en de godenzonen werden op de schouders genomen en overladen met complimenten.
Volgende week wacht een uitwedstrijd tegen Hellas, aanvang 17.00 uur.
Fijne voortzetting van de dag!