FC Landgraaf – Sporting H.A.C.

 

Vanmiddag stond er voor de godenzonen de volgende wedstrijd op het programma, een thuiswedstrijd tegen Sporting H.A.C.

De heren, die uitkomen in een klasse waar je op velden mag spelen waar je normaliter je honden nog niet op laat schijten, mochten vandaag echter thus op het kunstgrasveld hun kunsten vertonen. Sporting H.A.C. was vanmiddag de tegenstander, het team dat de heren afgelopen voorjaar nog zo kansloos had gelaten met een 2 – 6 overwinning destijds. Daarom waren de heren van de veteranen bijzonder gemotiveerd om het vandaag een stuk beter te gaan doen. Menig fan vroeg zich af hoe het toch opeens zo wisselvallig kon gaan met de godenzonen die spelen in een klasse waar echt alles mogelijk is. De sleutel tot succes was volgens de fan met roodwitte stok en zijn trouwe viervoeter als volgt. Normaal gesproken kon ik met mijn 2% zicht in mijn linkeroog nog waarnemen dat die gasten aan de bal per wedstrijd ongeveer 216 keer de verkeerde keuzes maakten tijdens wedstrijden. Momenteel is het gemiddelde drastisch verlaagd met slechts 34 verkeerde keuzes per wedstrijd en daarmee oogst je succes. De veteranen competitie die zich onderscheidt van andere door het grote aantal blunders, tegengoals, rode kaarten, en politie interventies. Gewoon de bal spelen naar een speler met hetzelfde kleur shirtje en elke boeren laml*l kan voetballen, zelfs als die gozer die vaak van die hatelijke stukjes schrijft goed gaat tikken weet je dat alles mogelijk is aldus de fan die zo nu en dan wel eens ontsnapt aan zijn begeleider en zich s’avonds vervolgens niet meldt in de tbs kliniek.

Naast dat het vanmiddag een belangrijke wedstrijd was, had deze wedstrijd nog iets anders wat de moeite waard was om te beschrijven. En dan bedoelt de huisdichter niet onze lesbische gazelle, die vanmiddag zijn roest moest uitslapen na zijn wilde oktoberfest-avond en dag eerder.

Maar wat was dan wel de moeite waard om te beschrijven? Als u het op kunt brengen om nog even door te lezen en pak hem beet nog 17 minuten van je dag te verspillen aan deze woordenwaterval, hieronder het verhaal van de anti-loop die bij de godenzonen de afgelopen tijd helaas niet altijd in de wei stond. Anti-loop (de man die de godenzonen kleur gaf met zijn lange rushes, die verdacht veel leken op de rushes van U. Bolt) had aangegeven begin december zijn laatste wedstrijd te gaan voetballen voor een paar weken..

Ondanks deze flinke tegenvaller zullen de heren van de godenzonen anti-loop  altijd blijven herinneren bij het kijken naar hun blauwe scheenbenen maar blijft de deur altijd open staan. Hoogtepunten en dieptepunten heeft de voetballer Dennis P tijdens de wedstrijden gekend en om het allemaal een beetje leuk te houden zal de huisdichter enkele hoogtepunten opnoemen uit zijn erelijst. Anti loop was meerdere wedstrijden afwezig. Zo, en nu wat dieptepunten, anti-loop kon je nooit echt betrappen op duels en hield zich op trainingen altijd rustig en kon als kers op de taart spelers op een bepaalde manier raken. Medespelers liepen altijd net even iets harder met anti loop in de buurt, hij inspireerde vrijwel niemand en delegeerde niet in het veld. Het was niet een echte leider en liet medespelers op de training ook wel eens lijden, dit grapje kan nog toegelicht worden. Kan wel maar in het kader van de AGV niet wenselijk . Anti loop heeft naast een verdienstelijke periode als middenvelder ook de nodige wedstrijden in de spits gestaan. De eerste keren dat hijin de spits stond dook de beste man als een zak aardappels de vrije ruimte in, maar in de loop der tijd ging het hem steeds beter af. Ook had hij als opkomende middenvelder altijd een prima voorzet in huis en was spelen met hem een garantie voor goals met een spits die enigszins stond op te letten bij de tweede paal.

Hier hebben we er bij de godenzonen helaas niet veel van lopen, maar aan de voorzetten lag het niet zullen we maar zeggen. Ook als anti loop een keer voorin mocht spelen was hij een attractie en fans en medespelers gunden hem altijd zijn moment of fame. De kinderlijke woede als hij niet scoorde, dat verongelijkte hoofd na het missen van een kans. Anti loop speelde als aanvaller doorgaans twee wedstrijden. Hij wilde altijd winnen met zijn ploeg maar daarnaast de ziekelijke drang om ten koste van alles te willen scoren, het liefst meerdere keren per wedstrijd. De echte anti loop kenners zullen dit beeld direct herkennen, hij moet en hij zal die goal maken, desnoods in eigen goal maar gescoord worden moest er. Zijn medespelers konden zich nooit aan hem irriteren en hadden hem als het ware omarmd. Niet ontarmd want dat is gebruikelijk bij de slecht bekeken afleveringen van IS tv. Hij was ondanks dat alles een soort motivator geworden van het team. Als spelers soms een keer geen zin hadden om te komen trainen dan bleef hij toch lang genoeg zeuren totdat er voldoende animo was. Enfin de huisdichter kan zijn elleboog niet meer zien als u begrijpt wat ik bedoel dus terug naar de wedstrijd die nu toch langzamerhand op het punt van beginnen stond.

Gelukkig bleef de voorspelde regen uit en konden de mooi weer  voetballers hun kunsten weer gaan vertonen op een kunstgrasveld waarbij de afwatering wel goed geregeld was. U zult gelijk denken waar de afwatering dan minder goed geregeld was?, app uw antwoord maar naar Ron R want die weet alles op het gebied van kunstgrasvelden bij de eigen FC, het paringsritueel van de zalm, het wokken van exotische insecten, de Nederlandse taal, het aantal Oost Europese werknemers in de bollenstreek, darmspoelingen, doorligplekken, laasontstekingen, de spijsvertering van een ameube ,hemoglobine ( ijzerhoudende bloedkleurstof die zuurstof bindt), Pigment (kleurstofkorrels die de huid een tint geven), maden in je ontlasting enz.

De godenzonen hadden voor hun begrippen een prima warming-up achter de rug en alle koppies stonden toch wel een beetje gespannen. Dat kon ook niet anders, want zoals reeds vermeldt, verloren we de laatste wedstrijd tegen Sporting H.A.C. en dat ging niet in je koude kleren zitten. Je liet het overigens wel na om je koud te kleden vanmiddag want je vroor bijna weg op de hoofdtribune, dit was het perfecte weer om een flinke broekhoest op te lopen. Over broekhoest gesproken, Sascha was eindelijk verlost van zijn hardnekkige obstipatie problemen en dit resulteerde direct in een basisplaats. Enfin terug naar de wedstrijd want niet voor de eerste keer dit seizoen dwaalt de auteur van dit verslagje lichtelijk af van het hoofdonderwerp.

Coach Patrick had een ijzersterk team opgesteld en dit was vanaf minuut 1 direct terug te zien in de wedstrijd. Als een wesp gestoken vlogen de godenzonen uit de startblokken met direct het nodige spektakel. Sascha, die bij gebrek aan een betere, weer eens in de spits stond voelde zich zo vrij als een vogel, hij stond ook elke keer erg vrij maar deze woordspeling is en blijft lastig. De godenzonen speelden echt fantastisch en het duurde ook niet lang voordat de eerste doelpoging een feit was, en dat leverde overigens ook direct een goal op. Anti loop was zijn directe tegenstander te vlug af en na 10 minuten kon hij keurig de eerste goal van de middag noteren voor de godenzonen. Vanuit een bijna onmogelijke hoek wilde hij een voorzet geven, maar de voorzet was zo hard en recht op de keeper af, dat de keeper hem wilde wegboksen maar sloeg de bal in het eigen netje, 1-0.

Na de 1-0 bleven de heren  vol gas geven en niet gek veel later in de 19e minuut scoorde anti loop zijn tweede goal van de middag ( 2-0), want 1+1 is geloof ik nog altijd 2, bent u het er niet mee eens gewoon maandag even bellen met basisschool Op gen Hei voor een korte opfriscursus hoofdrekenen. Michel O mag niet meer bellen want die is al meerdere malen afgewezen vanwege te veel aanmerkingen op de schoolleiding. Enfin terug naar de actie, want u wil allemaal weten hoe de 2-0 tot stand kwam.

Anti loop kreeg de bal op de helft van de tegenstander op het juiste moment aangespeeld en kon wederom met een sublieme voetbeweging zijn directe tegenstander het bos in sturen, vervolgens had het zelfbenoemde wonderkind ook nog eens oog voor Ferry die hij wilde aanspelen. Echter kwam de bal tegen de hand van de verdediger en wees de scheidsrechter resoluut naar de penaltystip. Onze vaste penaltynemer kwam al aanlopen maar anti loop wilde deze graag zelf verzilveren. Dat was voor deze keer goed. Met een kleine aanloop liet hij de keeper kansloos achter en schoot de bal in de rechterhoek raak, 2-0.

Toen de kwalitatief uitstekende maar tevens iets te zware scheidsrechter op zijn verouderde fluit floot voor het rustsignaal stond het 2-1 voor de godenzonen. In de kleedkamer ging het even flink te keer en de scheidsrechter kwam nog even polshoogte nemen of er niemand afgemaakt werd in de kleedkamer.
In de kleedkamer zaten verschillende spelers lichtelijk gefrustreerd elkaar uit te leggen wat er fout ging de eerste 35 minuten. Eigenlijk hadden de heren 35 minuten nodig om alle fouten van het eerste bedrijf op groot scherm terug te kijken maar dit was helaas niet mogelijk en misschien maar beter ook. Het was echt een soort van topoverleg dat plaats vond in de kleedkamer met Marcel als zelfbenoemd voorzitter van de spoedzitting. Marcel was de enigste die enigszins de rust kon bewaren en brandde zijn vingers ook niet aan het wijzen naar anderen. Iedereen had een andere mening en niemand wist eigenlijk de oplossing. Het is voor een team amateurvoetballers die regelmatig moeite hebben met het rechtdoor lopen en spelen van een bal lastig te accepteren dat er ook wel eens mindere wedstrijdjes tussen zitten. Dat zal je altijd wel houden en ondanks de spelertjes die over en weer naar elkaar wezen had de huisdichter weer kostelijk van jullie genoten.Iedere speler beleeft zo’n helftje ren je rot toch weer op een andere manier, en de huisdichter had zelf aantekeningen gemaakt voor de kerstspecial waarin hij dan de nodige spelers kan citeren in tijden van crises en tegenslagen. Na enkele minuten werd de vrede weer gesloten en zo hoort het ook in de onderste regionen van het Nederlandse amateur voetbal.

Als een waar vriendenteam kwamen de heren de kleedkamer weer uitgesloft en zag je aan de koppies dat het echt nog wel mogelijk was, om het een tikkeltje beter te doen als in het eerste bedrijf. En dit gebeurde ook. In de tweede helft waren de heren wat beter en was er ook meer inzet en beleving in het veld. Dit was in de kleedkamer zojuist nog aangestipt en zo zag je maar dat het kringgesprek toch wel degelijk nut had gehad. Ook zag je dat H.A.C. eigenlijk helemaal niet zo bijzonder was de tweede helft omdat zij nu geen tijd hadden om 10 seconden na te kunnen denken voordat er een godenzoon speler in hun buurt kwam. De godenzonen speelden de tweede helft prima en verschillende kansen werden in rap tempo gecreeerd. Helaas had H.A.C. een prima keeper opgesteld die constant met veel kunst- en vliegwerk de ballen uit zijn goal hield. Uiteindelijk was het wederom anti loop die op het scorebord verscheen en hiermee een hattrick achter zijn naam liet noteren, 3-1. Vlak voor tijd kregen we nog een doelpunt tegen waardoor de eindstand bepaald werd op 3-2.

 

PS:
Een verkorte versie van de witte neger biografie waar 45,5% van het dorp wel op zat te wachten. Trainer / coach / chef waterzak / forelschepper / illusionist Pascal had twee jaar geleden zijn scepsis maar gaf zich gewonnen bij het zien van een foto van witte neger die vrolijk een ijsbad nam bij terugkomst met zijn baggerschip in het dorp Gaborone (Botswana). Het was die avond al 22:45 en iedereen wilde zo snel mogelijk naar huis maar wittte neger was met zijn hoofd alweer bij de volgende opdracht. Witte neger wil ten koste van alles de beste zijn en dat terwijl thuis zijn playstation 4 en nieuwe afleveringen van hustler tv op hem stonden te wachten. Dat kun je inderdaad onder de noemer discipline schuiven. Angstaanjagende discipline voor de man die zijn fans achter de goal heeft leren synchroon duiken.

U begrijpt met dit hatelijke ondertoontje vast wel dat witte nog wel eens een balletje in de 2e ring laat rollen bij een trap tegen de bal. Hij heeft zelfs wel eens voorgesteld om een goal te plaatsen in de 2e ring maar hier ging het bestuur niet mee akkoord. Naast witte zijn voetballende kwaliteiten is hij bij vlagen ook bijzonder brutaal gebekt en kan hij spelers maken of breken. Of je nu 1 – 2 – 40 of meer jaren ervaring hebt, witte gaat altijd voor kwaliteit. Goed genoeg is oud genoeg, is witte zijn lijfspreuk en hij predikt dit dan ook altijd in de kleedkamer. Als het even meezit zie je hem na het scoren van een goal (hooguit 1 per seizoen) weer bij de corner vlag staan met zijn armen gespreid. Genietend van zijn eigen grootsheid. Voor witte is een goal de bevestiging dat al die uren training, ook op zee, het weer waard waren geweest.

En een aanmoediging dat het voorbeeldige lid van de plaatselijke FC nooit een moment mag verslappen. Een goed lid verslapt nooit en de huisdichter vond dit ook zo’n leuke oneliner dat het niet mocht ontbreken in dit stukje hoe laat je iemand denken dat hij de heer zelf is. Over de dokwerker witte is de afgelopen jaren al genoeg geschreven en gezegd. Hij zweeft al meerdere seizoenen rond in zijn eigen zonnestelsel, zijn narcisme is zo ontzettend over de top dat het gewoon iets lachwekkends heeft gekregen. Maar ondanks al zijn plus maar ook vooral min punten heeft hij een prominente plek gekregen in het team waarin hij nu speelt. Heeft u er al genoeg van dan stopt u nu met lezen, dan mag het restant wat nog niet afgehaakt is ook nog even door met deel 2.

Witte neger is opbouwend een redelijke speler en ziet ruimtes op het veld die anderen niet zien. Witte heeft bal-aannames tot kunst verheven en is in staat om meerdere foutloze minuten achter elkaar af te werken tijdens een lopende wedstrijd, als vlagger dan wel. Met de bal aan de voet is witte een lust voor het oog, maar als de bal veroverd dient te worden heeft de beste man iets minder oog voor de bal, dit grapje is ongepast en wordt bij publicatie verwijderd. Ook de trainer Stefan is aardig naam aan het maken bij het derde en kan goed overweg met de opgeschoten jeugd die het dorp rijk is. Teambesprekingen zijn voor witte neger gesneden koek en kan de jeugd inspireren op een manier waarop hij dat alleen maar kan.

Witte is niet een man van de moeilijke oefeningetjes want naar eigen zeggen had Hij had vroeger ook al een grote hekel aan oefeningen waarbij meerdere handelingen in rap tempo achter elkaar uitgevoerd dienden te worden. Ondanks alle goed bedoelde adviezen is zijn jeugdige team nog niet bijzonder fraai bezig in de competitie maar dat zal voor witte neger hopelijk spoedig gaan veranderen. Ook kreeg zijn team al meerdere keren een flinke tik te verwerken tijdens onderlinge oefenpotjes tegen de JO10-3, het team dat getraind wordt door de persoon die speciaal voor u dit kostelijke stukje leesvoer mogelijk heeft gemaakt. Voor witte nog genoeg stof om over na te denken omdat in de onderlinge potjes wel bleek dat het jeugdige team van de huisdichter lichtjaren verder was dan zijn eigen jeugdige sterrenformatie.

Conditioneel is de 41 jarige speler aardig op weg maar heeft nog een lange weg te gaan om het niveau van zijn voorbeeld Pascal G te evenaren. Op het gebied van zelf reflectie is witte bijzonder ver in zijn ontwikkeling en heeft altijd een bijzondere manier van feedback vragen. Als ik commentaar wil vraag ik er wel om, en dit wordt altijd bijzonder gewaardeerd door zijn medespelers en dienstdoende scheidsrechters. De huisdichter zou nog wel even door kunnen gaan met deze bio maar heeft het idee dat de laatste 3% die nog lezende was nu onderhand ook is afgehaakt. In een volgende biografie een speler die wel uitnodigt tot lezen maar wanneer deze verschijnt is momenteel nog niet duidelijk.

 

Volgende week spelen de heren van FC Landgraaf wederom een thuiswedstrijd, tegen Eiokenderveld. Aanvang is echter 16.00 uur

Een prettige voortzetting van uw dag.

Mvg P.J.