FC Landgraaf – LHC2
Het seizoen zat er voor de heren van het 8ste elftal bijna op, nog 2 wedstrijden te gaan. Vandaag mocht het circus nog aantreden tegen LHC2. Zoals gewoonlijk was er om 17:00 de aftrap, voor alle spelers was het vanmiddag aan de pasta of ander ranzig vreten waar je energie van kon gaan krijgen. Gelukkig was het ondertussen Juni want je moet er toch niet aan denken dat je half december met je koude snikkeltje om 17:00 mocht gaan aantreden op een bijveld in de regio. Vandaag mochten wij van het grote FC Landgraaf flaneren op het hoofdveld. Om 16:15 stonden de spelers, technische staf, dopingcontrole, medewerkers van TBS Nederland + supporters keurig verzameld op het gezellige complex van FCL waar een internationaal jeugdtoernooi bezig was. Een super spannend toernooi waar teams van binnen en buitenland kwamen schitteren tegen andere kansarme jeugdteams die er in de basis geen pepernoot van konden. Weet je ook direct weer waar je staat maar het is voor de niet-Landgraafse jeugd ook wel eens goed als ze van het kastje naar de muur worden getikt. Het moet soms een beetje beroerd gaan anders lijkt een overwinning altijd maar zo vanzelfsprekend weet je niet? Zo heb je ook smerig eten nodig om lekker eten te kunnen waarderen. Toen iedereen verzameld was en sommige spelers onderling elkaar nog even uit konden maken voor rotte vis en andere mensonterende spreuken kon er koers gezet gaan worden richting kleedlokaal waar we nog even de tijd hadden om de laatste puntjes op de I te zetten en waar Patrick de basis elf voor vandaag bekend maakte.
Patrick wacht er de laatste maanden steeds langer mee om zodoende de spanning lekker op te bouwen bij de heren. Speel je wel of speel je niet dat blijft dan de vraag en voor sommige is dit fijn waar andere hem wel kunnen schieten met de late wachten van hem. Lang leve de voetbal zullen we maar zeggen en toen de opstelling bekend was konden de heren richting het veld voor het opwarmen van de spieren. Nee deze keer geen grappen over onderontwikkelde spiergroepen want dat weten die jongens zelf ook wel dat ze hun potentieel al jaren niet volledig gebruiken.
Eindelijk mochten de spelers van het steeds weer beter spelende FC Landgraaf weer eens ouderwets op normaal gras spelen en het veld lag er heerlijk bij. Een soort veld waar je in principe een nieuw seizoen van all stars had op kunnen nemen zo geweldig lag het erbij. Toen ook de scheidsrechter, Marcel van H, gearriveerd was en duidelijk zichtbaar werd dat de scheids gewoon en speler vande godenzonen was wisten wij alweer genoeg. We speelden weer eens gezellig met 12 man dus we mochten om het zo maar te zeggen iets rustiger aan doen. Om iets na 17:00 zat de scheids nog even geniepig aan zijn fluit te trekken en toen z’n fluit groot genoeg was om het goed vast te kunnen houden kon de wedstrijd beginnen.
De voorstelling op sportcomplex de Heigank begon en vanaf de eerste minuut stond er een goed spelend FC Landgraaf in het veld wat de bal lekker rond liet gaan. Elke speler deed wat hij doen moest en eigenlijk werden er amper fouten gemaakt. LHC speelde ook niet verkeerd dus dit kwam de wedstrijd ook alleen maar ten goede. Het tempo was ook vrij hoog maar in de 11e minuut ging het even iets te snel voor de verdedigers uit Egelze. Ferry werd op het juiste moment bediend door Marcel waarna Ferry ongehinderd op weg kon richting de keeper van de LHC. De grote kale keeper die ietwat de dorpsidioot acteerde had geen antwoord op Ferry zijn bekeken schot in de rechter kruising. De godenzonen kwamen op een 1-0 voorsprong en de fans klapten hun handen stuk na deze flitsende aanval. De wedstrijd ging verder en de scheidsrechter was meerdere malen te betrappen op dubieuze beslissingen. Een LHC speler kwam er bij witte neger overheerlijk met gestrekt been in gegleden maar dit was in principe geen rode kaart. Niet veel later viel toch de gelijkmaker te noteren, door onoplettendheid achterin kon een voorzet vanaf de zijkant vrij eenvoudig binnen gekopt worden, 1-1. De godenzonen kregen gedurende de eerste helft nog een paar kansen en zo werd er in minuut 23 weer gescoord. De bal viel voor de voeten van Sim, die niet lang na hoefde te denken en hard uithaalde van een meter of 20. De keeper kon alleen maar toekijken hoe de bal in het netje verdween, 2-1.
Vlak voor rust kreeg LHC nog een corner, vervolgens ontwaakte de gevarendriehoek (Marc H, Albert, Roy) en volgde er wederom een interessante dialoog tussen drie amateurvoetballers die niet echt nader tot elkaar konden komen. Over en weer wezen de drie naar elkaar maar uiteindelijk lag de bal gewoon wel in het netje en was het 2-2. We lieten onze hoofdjes niet hangen en zochten toch nog een keer de aanval vlak voor rust. Door goed druk te blijven zetten werd Sven aan de rechterkant weggestuurd en speelde zijn directe mannetje uit en kon vrij eenvoudig de bal langs de keeper schieten waardoor we alsnog met een voorsprong konden gaan rusten. Na 35 minuten te hebben gespeeld zat de eerste helft erop en gingen beide teams terug richting kleedkamer met een 3-2 tussenstand op het scorebord.
Eenmaal terug in de kleedkamer konden de heren even op adem komen en werd er door Patrick wat gesleuteld aan de opstelling. We stapte af van het 3-5-2 systeem en gingen over op een 3-1-4-2 systeem. Betekende een mannetje minder op het middenveld maar 1 verdediger extra tussen de linies. Speler/ coach Patrick zijn plannetje werkte uitstekend want toen de tweede helft begon mochten de godenzonen hemden alweer vrij snel juichen. In de 38ste minuut was het Bart die de 4-2 wist te scoren voor FCL8 en deze goal kwam wederom tot stand door mooi veldspel. Wederom was het feest op de tribune en niet gek veel later mochten de fans wederom juichen want nu was het Marcel die wist te scoren, 5-2. Deze tussenstand kwam hard aan bij de tegenstander maar ondanks de marge van drie goals werd het even later toch weer onnodig spannend. In de 60ste minuut was er even weinig druk op de bal waardoor de linksbuiten van LHC de bal voor kon slingeren. Witte neger werd vervolgens niet voor de eerste keer dit seizoen in de lucht geklopt door de aanvoerder van LHC die hiermee de 5-3 op het scorebord liet verschijnen en de wedstrijd was weer een beetje spannend.
Gelukkig hadden de heren van Kagia 8 wel eens voor hetere vuren gestaan. In de 67ste minuut ontsnapte Sven aan beide centrale verdedigers en kreeg een steekbal op maat van invalspeler Leike waarna Sven 1 op 1 kon vertrekken richting de keeper. Veel 1 op 1 goals vanmiddag maar dat kwam ook mede omdat de verdedigers van LHC erg hoog stonden door te dekken weet je niet? En als je die tactiek hanteert wil het nog wel eens voorkomen dat je met een metertje of 40 in je rug loopt te ballen. Maar goed om even terug te komen op Sven die in dit verslag nu al weel heel vaak benoemd is. Sven ontsnapte dus aan zijn bewaking en kon de keeper vervolgens eenvoudig passeren en schoot de bal vervolgens uiterst beheerst in de lege goal waarna de 6-3 op het scorebord verscheen! Na deze goal deden de godenzonen niet meer zoveel in aanvallend opzicht en gingen we met z’n allen heerlijk achterover hangen en speelde we de wedstrijd als amateurvoetballers heel erg professioneel uit. Na 70 minuten + enkele minuten blessure tijd sloten we deze wedstrijd af met een verdiende 6-3 winst. Na afloop was het nog lang gezellig in de kleedkamer en waren de heren weer de getapte jongens aan het uithangen in de kantine. Rond 20:00 vertrokken de spelers met een stuk in hun kraag naar het thuisfront en konden we wederom spreken van een geslaagde zaterdagmiddag.
Voor de huisdichter was dit het laatste wedstrijdverslag van het seizoen 21-22. Hoogstwaarschijnlijk komt er nog een seizoenoverzicht waarin ondergetekende nog eenmalig terug blikt op dit verlopen seizoen in sportief opzicht. Wederom wil ik iedereen bedanken voor het lezen van deze onzin en gaan we komend seizoen vrolijk verder.
Een prettige voortzetting van uw dag.
