FC Landgraaf – de Leeuw

 

Vanmiddag stond er een interessante wedstrijd op het programma tegen het, vooraf gedacht, lastige de Leeuw.
Bij winst zouden de godenzonen de derde keer op rij winnen en zodoende de laatste thuiswedstrijd van dit kalenderjaar. De fans en spelers keken dan ook begrijpelijk veel vertrouwen uit naar deze nieuwe voorstelling.

Eigenlijk valt het wel mee met hoe lastig de Leeuw is maar je moet de spanning altijd een beetje opbouwen in dit soort verhalen anders leest geen hond deze verhalen meer. Overigens blijven deze verslagen van dit team beperkte voetballers die alles eruit halen wat erin zit wel in trek, want in het buitenland zitten fans aan de computer gekluisterd om te kijken of er alweer een nieuw verslag van hun helden online staat.
Maar dit even tussendoor net als de mop van de week.
Een kikker gaat naar een waarzegster, waar ze hem het volgende vertelt: “Je zult binnenkort een knappe jonge vrouw leren kennen, die alles over je te weten wil komen!” De kikker zegt: “Fantastisch! Waar zal ik haar ontmoeten, op een feestje of zo?” “Nee”, antwoordt de waarzegster, “in een biologielokaal.”

Er stond een guur windje op het 3 velden tellende complex van de plaatselijke FCL en dit windje was zeker weer een 9 op de schaal van de broekhoestmeting. Hierop hadden de heren van de godenzonen zich gelukkig wel gekleed en de thermoshirtjes mochten weer eens uit de kast getrokken worden.
De gevoelstemperatuur waar de meeste ijsberen in Alaska hun scrotum niet voor omdraaien was voor vele fans een reden om vanmiddag een keertje over te slaan. De bezoekersaantallen vielen tegen wat er dus op neer kwam dat de signeersessie met fans ook een keertje geschrapt kon worden.

Dennis Smeets was een tijdje buiten beeld gebleven en had in alle rust kunnen werken aan zijn rentree die voor vanmiddag gepland stond in de competitie der blinden waar 1 oog koning is. Dennis zag er weer fit en gretig uit en kon zelfs vertellen dat al zijn extra kilootjes die hij in de afgelopen maanden had gekweekt weer waren verdwenen. Dit was ook niet zo moeilijk zo kon Dennis vertellen want alleen al in mijn gezicht kon ik 6 kilo kwijt aldus de stofzuiger op het middenveld die weer stond te trappelen om te beginnen. Laat ik voor de lezers van dit ABCtje die Dennis nog niet kennen even een korte beschrijving geven van dit wandelende monument die nu in zijn nadagen een lust voor het oog is bij de godenzonen. Dennis is een speler die het in de voetballerij allemaal al zo’n beetje heeft mee gemaakt en als voetballer niet meer onder de indruk kan raken van tegenstanders of van vijandig publiek. “Het enige wat mij nog uit mijn concentratie kan halen voor de wedstrijden zijn de weerzinwekkende schijnbewegingen van de witte neger die hij uiteraard alleen tijdens het warmlopen etaleert” aldus de lichtvoetige Dennis.
Dennis is er een specialist in om zijn tegenstanders flink voor L*L te zetten en dit valt uiteraard bijzonder goed in de smaak bij zijn fanclub die elke dag nog steeds nieuwe leden verwelkomt. Het ziet er bij deze klasbak altijd zo ontzettend makkelijk uit, de manier waarop hij weg draait bij tegenstanders, hoe makkelijk hij in de buitenspelval trapt, altijd het overzicht behouden en weten waar de mooie dames op de tribune zitten, de momenten waarop hij gas geeft in een wedstrijd, hoe gemakkelijk hij zijn veters kan strikken, hoe hij zijn billen wast in de douche na een wedstrijd, de liters cola die hij binnen enkele minuten als een kameel opzuipen kan, de ontelbare keren dat hij met 150 km per uur de flitspaal in de Hoogstraat passeert en zo nog vele andere voorbeelden die er bij deze droomkerel zo makkelijk uit zien. Ook houdt hij het publiek altijd wakker want als de seizoenkaarthouders achter de goal staan moeten ze altijd opletten dat Dennis hun het licht niet uit hun ogen schiet. De man heeft een geweldig afstandsschot in de benen, maar als de man met de versnelling van een wandelende tak die zijn dag niet heeft is hij een gevaar binnen de lijnen. Hij heeft voetbal tot kust verheven en Dennis beaamt dit zelf ook als mensen hem hier over vragen.

Eigenlijk zijn de randzaken veel leuker dan het vertoonde spel maar uit een lezersonderzoek is gebleken dat 69% van de lezers van deze verslagen liever over het voetballende gedeelte leest en niet over de gemiddelde lengte van de remsporen van de keeper. Ik noem nu even de keeper maar uit lezersonderzoek is ook gebleken dat 98% van de lezers onze keeper Marc het liefste in het doel zien staan. Wat ook naar voren kwam uit het lezersonderzoek was dat 73 % van de lezers soms het idee krijgt dat er lichtelijk wordt overdreven in deze verhalen. Ook is uit lezersonderzoek gebleken dat 84.8% van de lezers deze verslagen nooit helemaal af leest omdat er geen einde aan komt. De schrijver van deze versjes geeft de lezers 100% gelijk en heeft bij deze besloten om dit verslag wat u nu leest niet zo lang te maken en niet te voorzien van allemaal leuke extra info wat lekker weg leest op je vrije dag. Heb je tijdens het lezen van dit versje ook de nodige opmerkingen of behoeften om de schrijver eens flink de maat te nemen, dan kan dit. Mail even naar zak-in-de-stront@WCpapier.com en binnen een week krijgt u een passend antwoord terug.

Kunstgras blijft toch het mooiste wat er is voor sommige balvirtuozen die de godenzonen in de gelederen heeft. Er is geen polletje hier, geen molshoop daar, geen speler die zijn gehoorapparaat kwijt is in het gras nadat hij een bal probeerde weg te koppen bij een vrije trap, het is de charme van het amateurvoetbal wat elke amateurvoetballer graag beoefend in zijn of haar vrije tijd. Bij deze weer een groot compliment voor degenen die het kunstgrasveld ook in de herfstmaanden bij hebben gehouden.Hulde voor de hoveniers van de firma kloot- maar- raak die elke week hun uiterste best doen om alles weer spik en span te hebben voor elke oefen – beker of competitie wedstrijd.

De wedstrijd van vanmiddag stond onder leiding van Marcel van H. Marcel is zich aan het ontpoppen tot een hele goede scheidsrechter, en de 8ste klasse onderbond fluiten is zeker nog niet zijn plafond. Als Marcel een belangrijke scheidsrechterlijke beslissing neemt pakt hij fier rechtopstaand zijn fluit en rukt hij met veel gevoel een kaart uit zijn zak. Hij straalt uit dat hij de baas is op het veld en het is bovendien een scheidsrechter die de wedstrijd heel goed aan kan voelen. Hij is iemand die in gesprek gaat met de meest infantiele spelers als de wedstrijd daar om vraagt en is erg geliefd bij het publiek wat steeds vaker afreist naar Landgraaf om het nieuwe wereldwonder te komen bekijken. Hij is niet zo’n droplul die alles volgens het boekje fluit maar laat het spel ook wel eens door gaan als er eigenlijk gefloten moet worden. “Kijk als ik Pascal Giesbertz een tackle zie maken ben ik altijd aan het twijfelen of ik wel of niet zal fluiten, ik kan als fijnproever wel genieten van zulke tackles in de kelder van het amateurvoetbal” aldus de man die als actief voetballer maar zeker ook als scheidsrechter nog een grote toekomst voor zich heeft liggen. Nadat Marcel op een sierlijke wijze zijn fluit uit zijn broek had getoverd floot hij er voor de eerste keer op en kon de wedstrijd beginnen.

Terug naar de wedstrijd dan maar!!! De wedstrijd begon en de godenzonen knalde zoals gewoonlijk weer uit de startblokken. Het was weer een galavoorstelling en Wesley liet zien het voetballen nog niet verleerd te zijn. Niks geen tikkie breed maar gelijk weer 1 op 1 tegen zijn directe tegenstander. Binnen enkele minuten had Wesley zijn tegenstander alweer door de stokken getikt en was hij dichtbij een goal in de 10e minuut, helaas ging het balletje net langs de goal. Niet veel later werd Alain aangespeeld op rechts en hij omspeelde zijn directe tegenstander, kwam de uitgekomen keeper tegen, omspeelde deze ook en daar stond Wesley al klaar om de bal in het lege doel te schieten, 1-0.

Twaalf minuten gespeeld en de eerste goal van de middag stond alweer op het scorebord. Na de goal ging het tempo van de wedstrijd weer een level hoger en verschillende kansen werden op onbegrijpelijke wijze niet benut. Het positie spel was van een buitenaards goed niveau en speler/coach/chef waterzak Pascal was aan het genieten vanaf de bank. Voorlopig zal het voor Pascal even alleen bij coachen blijven want de voormalig middenvleder is voor langere tijd uitgeschakeld vanwege een vervelende blessure. Weer een speler die langdurig weg valt maar gelukkig is sander ook weer op de weg terug.

Na een minuut of 25 zakte het nivo, waardoor de Leeuw ook enkele kansen kreeg. Uit een van die kansen werd meteen gescoord. Een voorzet vanaf de linkerkant werd niet goed beoordeeld door Marc, die dacht dat de bal achter zou gaan, echter door de wind bleef de bal in het veld en viel voor de voeten van hun spits die zoedoende makkelijk de gelijkmaker kon laten aanrtekenen, 1-1.  Voor rust werd het zelfs 1-2. Hoe deze exact tot stand kwam durf ik niet meer te zeggen, wel dat de spits vrij makkelijk kon binnentikken.

In de rust probeerde speler/coach/forel schepper/wildplasser/mister net niet/vlagger/chef waterzak Pascal zijn mannen weer in de juiste stemming te krijgen. Pascal benoemde de zaken die niet goed waren gegaan in de eerste helft. Toen deze uitleg na 14 en een halve minuut klaar was en hij 2 wissels toepaste konden de heren weer terug naar het veld om hun kunsten weer te gaan vertonen.

De tweede helft begon en het leek erop of de godenzonen weer terug gingen komen in de wedstrijd. De bal ging snel van voet naar voet en de verdedigers van de Leeuw werden dol gedraaid door de opkomende backs van FC Landgraaf. De coaching onderling was van een prima niveau en elke keuze was ook steeds precies de juiste. Dit vertoonde spel verliep uitstekend en het was dan ook wachten tot de  2-2 ging vallen.

Een blik , een boks ,een knikje , een armbeweging. De choreografie van de godenzonen heeft een taal die een diepere relatie verraadt. De spelers bewegen gecoördineerd en synchroon over het veld.
Door het perfecte samenspel lijkt het of het team bij momenten 1 organisme vormt. Alsof er op het veld een wiskundig experiment wordt uitgevoerd, waarbij de onderlinge afstand tussen de spelers en linies ten alle tijden gerespecteerd moet worden. Iets naar voren, een hupje naar rechts , een doodschop uitdelen op de helft van de tegenstander , of een halve meter naar voren omdat je anders je tegenstander geen buitenspel zet. FC Landgraaf is de mysterieuze dans van een school vissen die zich voortbewegen door een sterke stroming. Terug naar de tweede helft…

Niet veel later werd Wesley aan de rechterkant weggestuurd middels een diepe bal. Wesley speelt zijn directe tegenstander uit en ziet de opstormende Pascal aansluiten en geeft een perfecte pass de zestien in. Het enige dat Pascal hoefde te doen was zijn schoen tegen de bal te zetten en de gelijkmaker op het scorebord zetten, 2-2.

We bleven druk zetten, goed combineren en kansen kwamen er voldoende. Zo was het Dennis die de 3-2 wist te scoren. Hij nam de bal op zijn kippenborstje aan, maakte een een-tweetje met Wesley en rondde koelbloedig af, 3-2.

Hierna kwam de Leeuw weer iets vaker richting ons strafschopgebied in de hoop de gelijkmaker op het scorebord te zetten, echter was het uit een counter Dennis die wederom het net liet bollen, 4-2. Gezien de kansen in de tweede helft een terechte tussenstand. Een paar minuten later was het Bart die een speler van de Leeuw in de zestien onderuit haalde en de scheids floot meteen voor penalty. Keeper Marc doet vlak voor iedere wedstrijd een uitgebreide analyse waarbij hij checkt wie de penalty-nemers van de tegenstander zijn en op wat voor manier en in welke hoek zij de penalty meestal schieten.Vervolgens schrijft hij op zijn bidon alle ‘potentiële penalty-nemers’ op met de daarbij horende informatie. Zodra er een penalty genomen wordt, checkt hij gelijk zijn bidon om te kijken in welke hoe de speler die de penalty neemt meestal de bal schiet. Laat het nu net zijn dat hij zijn bidon vergeten was in de kleedkamer. De spits van de Leeuw legde de bal op de stip, keek Marc recht in de ogen aan, waarna Marc knipoogde en de spits zoedoende al wat uit zijn concentratie bracht. De scheids floot dat de strafschop genomen mocht worden, de aanloop volgde, Marc bleef op de lijn staan, de spits koos voor de rechterhoek en Marc ook, hij hield met een werkelijk schitterende redding de bal tegen en verwerkte hem tot corner. Witte neger sprintte naar hem toe om hem te knuffelen, anderen gaven een high five, een boks… Uiteraard waren er voor de Leeuw wel wat kansen maar onze keeper Marc stond echt een dijk van een wedstrijd te keepen. Met zijn grote mannenklouwen had hij bijna iedere bal klemvast en het was voor de fijnproevers op het gebied van keeperskunsten een lust voor het oog. Zoedoende bleef het 4-2.

Vlak voor tijd kon onze witte neger nog zijn goal meepikken, ware het niet dat hij door zijn snelheid te ver was doorgelopen en zodoende buitenspel stond en deze goal afgekeurd werd.

Volgende week staat de ontmoeting met Jekerdal vets2 op het programma, aanvang 15.15 uur, en dat is tevens alweer de laatste wedstrijd van dit kalenderjaar.  Als we bij deze al terugblikken op de eerste seizoenshelft, hebben we het laten liggen in de ontmoetingen tegen Haanrade en LVC Vaals, hebben we vergeten te winnen bij VKC uit. Allemaal weer leerpunten die in de komende seizoenhelft verbeterd kunnen worden als we een gooi gaan doen naar Eurposees voetbal. Je moet niet te snel alleen maar winnen anders is de lol er voor mij ook gauw af aldus Joshi die vanmiddag ondanks rugklachten en meerdere pijnstillende injecties in zijn linker bil een redelijke wedstrijd had gespeeld.

• Na de tweede keer in de rust achter te hebben gestaan met 2-1, werd het in de tweede helft wederom rechtgetrokken. Hiervoor werd er in beide wedstrijden tijdens de pauze en heerlijke borrel geschonken, Captain Morgan.
• Bij deze bedanken we Ruud en Roger voor hun uitstekende hulp en hopen dat deze pareltjes die de club nog steeds rijk is vaker met ons mee willen doen.
• Witte neger, je bent vanmiddag weer meerdere malen geflitst omdat je weer veel te hard gelopen had, enveloppes zullen deze week verschijnen op je deurmat.
• Scheidsrechter bedankt voor het fluiten. Zover ondergetekende het kon beoordelen had je foutloos gefloten en droeg dit ook zeker bij aan het boeiende schouwspel wat vanmiddag te bewonderen was op veld 2 en 3.

Tot een volgende keer.