FC Landgraaf – BSV Limburgia
Gelukkig mocht ondergetekende vandaag eindelijk weer een verslagje schrijven over de godenzonen die op papier beter lijken dan in levende lijve. Dit is overigens ook zo want wat zijn ze dit kalenderjaar weer bezig aan een tenenkrommend slecht seizoen, maar dat even tussendoor.
Laten we beginnen om even stil te staan bij het mooie weer van deze week. Wat hebben we het maar weer getroffen in dit land waar mensen na 1 dagje 14 graden alweer in korte broek en shirt lopen te flaneren op straat. Dat zij zich vervolgens de volgende dag met acute broekhoest, een zonnesteek of chronische Spaanse kraag afmelden bij de baas is meestal het gevolg, maar het moet soms een beetje beroerd gaan zij ooit een bijzonder guitig boertje bij het kijkcijferkanon man bijt hond.
Een blik, een boks, een knikje, een armbeweging. De choreografie van FC Landgraaf heeft een taal die een diepere relatie verraadt. De spelers bewegen gecoördineerd en synchroon over het veld. Door het perfecte samenspel lijkt het of het team bij momenten 1 organisme vormt. Alsof er op het veld een wiskundig experiment wordt uitgevoerd, waarbij de onderlinge afstand tussen de spelers en linies ten alle tijden gerespecteerd moet worden. Iets naar voren, een hupje naar rechts , een doodschop uitdelen op de helft van de tegenstander of een halve meter naar voren omdat je anders je tegenstander geen buitenspel zet. FC Landgraaf is de mysterieuze dans van een school vissen die zich voortbewegen door een sterke stroming. De verzameling voetballertjes met niet zoveel talent vormen de godenzonen , andersom vormt het team de spelers. Zonder elkaar zijn ze overgeleverd aan de grote boze wereld die zich afspeelt buiten de landsgrenzen van het knusse en overgewaardeerde Landgraaf-Zuid.
De scheidsrechter met de uitstraling van een dorpspastoor had enkele minuten moeite met de juiste grip te vinden op zijn fluit, maar toen die eenmaal strak in de hand lag kon hij er nog mee fluiten ook. De scheidrechter zette een nieuwe degradatie editie van ren je maar weer lekker rot in gang en de beide elftallen die van huis uit niet al te veel talent hadden mee gekregen trokken ten strijde. De wedstrijd ontvlamde direct en het waren gelijk de godenzonen van FC Landgraaf die vanaf de eerste minuut het initiatief namen. De spelers van Limburgia werden getrakteerd op een weergaloos hoog niveau en zij hadden toch zeker 45.6 seconden geen antwoord op dit vertoonde spel.
FC Landgraaf was vanaf de eerste minuut scherp en de bal ging heerlijk rond van voet naar voet. Af en toe werd de lange bal gehanteerd maar het vertoonde spelbeeld was door de bank genomen gecontroleerd door de godenzonen van FC Landgraaf. Het was ook met name zo goed omdat we het middenveld deze middag wel durfde in te spelen. Moeten we eigenlijk altijd durven en dus gewoon doen want het spel werd er echt beter van. De mannen van Limburgia hadden ingezet op countervoetbal en zolang de bal niet bij de twee pijlsnelle aanvallers konden komen hadden de godenzonen eigenlijk niets te duchten.
Na een minuut of tien kregen we de eerste grote mogelijkheid om te scoren maar de inzet mistte kracht om echt gevaarlijk te worden. In den snelle counter was het Tim die met een heel knappe reflex de bal van de doellijn wist te halen en tot corner kon verwerken. Deze had menigeen al geteld. Het spel liep vervolgens op en neer maar echt goede kansen werden er niet uitgespeeld, waardoor we met 0-0 de rust in gingen.
In de kleedkamer was de stemming goed. We hadden vandaag wat invallers (lees: spelers die er normaal amper zijn) omdat er enkele godenzonen iets te dicht in de buurt van de teststraat waren geweest. Als die stokjes eenmaal in de neusgaatjes gestoken beginnen te worden weet je dat het bal is, of kan zijn. Dan mag je even een weekje binnen blijven en bij zoveel dagen klachtenvrij mag je weer naar buiten. Marc H heeft eigenlijk altijd klachten over zijn medespelers maar goed dat is weer een heel ander praatje. Terug naar de wedstrijd. In de rust zijn de wissels even tussen neus en lippen door bekend gemaakt en het hele kolere zooitje vertrok weer naar het veld.
Eenmaal terug op het veld was duidelijk zichtbaar dat er nog meer fans gearriveerd waren, dit maakte de sfeer er alleen nog maar beter op. De tweede helft begon en wederom was het FC Landgraaf wat de scepter zwaaide op veld 1 deze middag. Mooie combinaties werden tentoon gesteld.
Toch vielen de doelpunten aan de andere kant, te veel godenzonen bleven na de spelhervatting voorin hangen waardoor de wat luie spitsen van Limburgia in de tegen aanval zo vrij stonden als wat. Het spitsen duo die een gemiddelde BMI van 34,7 hadden keken eerst nog om zich heen of Frans Bauer niet met zijn bananensplit crew stond te filmen want de geboden ruimte was vrij ongebruikelijk ,enfin zij maakte hier dankbaar gebruik van.
Na 20 minuten werd het allemaal nog treuriger want de godenzonen kregen wederom een goal om de oren. Weer stond de poort achterin wagenwijd open en hier maakte de iets wat corpulente spits weer dankbaar gebruik van, 0-2. Er moest duidelijk wat gebeuren.
We bleven de betere ploeg in de tweede helft en kregen direct meerdere kansen maar Ferry en Marcel hadden het vizier niet op scherp staan en schoten bijna meerdere fietsers dood op het naastgelegen fietspad. Het vertoonde spel was prima en uiteindelijk scoorde Sander met een heel mooi geplaatst diagonaal schot in de lange hoek in de 63ste minuut de 1-2 !! FC Landgraaf had nog een paar minuten te gaan maar de 1-2 was een feit en de heren gingen met gierende banden verder aan hun inhaalrace. Gierende banden en inhaalrace is trouwens leuk bij elkaar gevonden vind je niet ? Heeft u nou ook nog leuke woordspelingen in de aanbieding mail dan even naar vreet-12-pakjes-paracetemol-tegelijk-op@hotmail.net en maak kans op leuke prijzen.
De laatste 10 minuten van de tweede helft waren ook nog bijzonder kansrijk alleen was het steeds de laatste eindpaas die niet aan kwam. Eigenlijk was dit de eerste helft ook al het probleem en vanwege dit bovengenoemde probleem waren de heren van FC Landgraaf er niet in geslaagd om te winnen. Na 70 minuten stond er een eindstand van 1-2 op het scorebord en de spelers van Limburgia waren maar wat blij dat de wedstrijd voorbij was. Meerdere fans en spelers van Limburgia gaven aan dat zij het een wonder vonden dat ze hadden gewonnen van de godenzonen. Zij vonden FC Landgraaf vele malen beter alleen hadden de godenzonen hier zelf helemaal geen klote aan.
Het zij zo zullen we maar denken maar gelukkig was de sfeer na de wedstijd weer snel terug in de groep. In de kantine werd veel gelachen en alle godenzonen vergaven elkaar de gemaakte fouten van enkele minuten geleden. Je kan in een veld elkaars nek wel eens 180 graden willen draaien maar je wint en verliest nu eenmaal als team. Volgende week een nieuwe kans op een overwinning als de heren van FC Landgraaf op bezoek gaan bij Jekerdal 2.
Tot een volgende keer.