vv Zwentibold – FC Landgraaf
Vanmiddag was het dan weer zover, we mochten vandaag aan gaan treden tegen vv Zwentibold.
De godenzonen, die als ze hun dag hebben maar 2 tegengoals per wedstrijd incasseren, mochten vanmiddag koers zetten richting Limbricht. Voor de huisdichter, ooit wonende in het toeristische Guttecoven, waren het oude tijden die herleefden. Het had altijd wel wat zo kon Patrick aan zichzelf vertellen tijdens het typen van dit versje. Vroeger zag je het halve dorp 1 keer per jaar op het fietsje het altijd gemoedelijke Limbricht in karren. Je zag dan gespannen koppies en spelers die toendertijd nog wel op streefgewicht waren en scherp aan een wedstrijd konden beginnen, maar dat is in de loop der jaren wel wat afgenomen kan hij u vertellen. Enfin, terug naar het wedstrijdverslag want de huisdichter zat alweer op het puntje van afdwalen van het hoofdonderwerp.
De godenzonen keken erg uit naar deze wedstrijd en naar de terugkeer van Sascha. Helaas moesten de heren nog even wachten op Sascha want onze cultheld in wording lag vanmiddag nog met zijn sloep voor de kust van Rwanda, waar hij onder behandeling is van de bekende medicijnmannen die ook elke week onze witte neger onder behandeling hebben. Sascha, u weet wel, de man die er op trainingsavonden bij loopt als een klaar-over die wekelijks een aantal keer voor basisschool Op gen Hei het verkeer staat op te houden met zijn bordjes in de hand en strenge blik naar de automobilisten, die ter hoogte van de Aan de Voegelsjtangt met 63 KM per uur uit de bocht komen zeilen. De oplettende lezer die onthouden kan wat hij afgelopen weken gelezen heeft zal wel denken dat de huisdichter iets tegen Sascha heeft. Elke week wordt deze arme huis-tuin- en keuken aanvaller flink de maat genomen. Maar goed als je wekelijks van ondergetekende een leuk zakcentje opgestuurd krijgt om even zijn naam te noemen is de huisdichter hier 1-2-3 niet te beroerd voor. Enfin de huisdichter is er nu na 2 alinea’s alweer in geslaagd om af te dwalen van de hoofdzaak (het wedstrijdverslag). Ik had Michel O en lesbische gazelle nog wel even voor schut willen zetten maar deze 2 heren hadden net te laat betaald en blijven deze week een keertje buiten schot. Eric had wel voor de deadline overgemaakt dus krijgt ook deze adonis zijn wekelijkse aandachtsmoment. Volgende week is keeper Eric eindelijk weer terug te vinden in de goal en de spitsen van Rimburg waren erg blij met het horen van dit hoopgevende bericht. Als u dit grapje met iets wat hatelijke ondertoon niet begrijpt, gewoon komende week even komen kijken.
Het hele circus had zijn entree gemaakt in Limbricht. Na een aantal keer verkeerd te zijn gereden kwamen de heren aan op de plaats van bestemming. De heren hadden zich omgekleed en het strijdplan werd nog even van a tot z doorgenomen onder leiding van Patrick. Het weer was goed en het veld lag er voor Limbricht begrippen vrij redelijk bij. Deze keer geen bloedsporen van wedstrijd voor ons, maar een mooie mat met keurig kort gras en een normale derbystar bal. Ook Zwentibold had zijn huiswerk goed gedaan en de aanvoerder had in zijn wedstrijdbespreking met veel respect over de godenzonen gesproken. Zijn speech was uitgelekt omdat Michel het weer eens niet kon laten om van een afstand zijn telefoontje te hacken. Want u begrijpt dat als je bij Zwentibold speelt je geen 5 zinnen achter elkaar kan uitspreken, laat staan onthouden, dus zet je een preek gewoon in je mobieltje.
De mooie woorden van de aanvoerder van Zwentibold, tevens oud call center collega van Rene: Voetbal komt in soorten en maten en er is geen wet of vaste weg naar succes. Hoogstens kun je stellen dat ploegen waaraan een helder idee ten grondslag ligt vroeg of laat net zoals FC Landgraaf komen boven drijven. FC Landgraaf veteranen is ook zo’n team om fijn naar te kunnen kijken met al hun talenten en sierlijke voetballers. Vooral die spelers voorin die altijd denken dat hij met zijn CR7 schoenen ook kunnen spelen als CR7. Het zijn teams waarin arbeid zit, de zweetdruppels van de coach zitten bij wijze van spreken op het shirt van de godenzonen.
De godenzonen staan nog niet bovenaan maar hun keepers zijn op een normale manier vrijwel onmogelijk te passeren. Vanaf de seizoenstart kregen de de godenzonen slechts een goaltje of 18 tegen. Tegen de godenzonen voetballen is bewegen in een onzichtbaar magnetisch veld.
Die eikels nodigen je uit en je krijgt een rondleiding, alles is prachtig maar het venijn zit hem altijd weer achter de deuren die gesloten blijven. De godenzonen bieden je als team dat uitkomt in het laagste van het allerlaagste schijnoverwicht, gratis en helemaal voor niets, maar ondertussen krijgt de nederlaag vorm. Andere ploegen maakte dat dit seizoen al verschillende keren mee. Het speelde, het passte, het combineerde, maar telkens knalde het op de muur van FC Landgraaf waar Albert en zijn collega verdedigers op hun stonden te wachten. We moeten onze tegenstanders dan ook zien als een muizenval. Een heerlijk blokje kaas lonkt, neergelegd door die door de wolgeverfde speler/coach. Totdat de werkelijke bedoelingen blijken en we als team zonder pardon in de val lopen. Tegen betere teams geven we de bal maar wat graag weg, hier veel plezier ermee en ondertussen wachten de godenzonen op het moment dat de balans even wegvalt en een tegenstander pijn gedaan kan worden. Het voetbal van de godenzonen is volgens mij een soort kansberekening geworden. Zoals een surfer die wacht op de juiste golf en een coureur van het type Max Verstappen die wacht op dat ene moment waarop zijn voorganger een kleine rem-fout maakt. Of net zoals Pascal G die wacht tot hij met een heerlijke tackle de bal of in de meeste gevallen zijn tegenstander kan raken.
Kijk naar Albert en al die andere zelfbenoemde top verdedigers, ze bewijzen wekelijks dat verdedigen een kwestie van timen is. Ze maken van het uitschakelen van een spits een delicaat vak, ze balanceren als het ware op een evenwichtsbalk. Elke hoge bal wordt op waarde ingeschat en het enige wat ze weggeven is af en toe een corner. Die verdedigers doen stapje voor stapje naar voren en geven zo hier en daar een duwtje in de rug. De deugnieten laten een goede pass een slechte lijken door steeds net op het juiste moment het voetje tussen de bal en het been van de opponent te zetten. Voor de godwnzonen is verdedigen een soort van kunstvorm geworden maar met de bus parkeren heeft het weinig. Ik noem het eerder omgekeerd aanvallen en zo besloot de aanvoerder van onze opponent zijn iets wat slaapverwekkende preek.
Om 16:35 vertrokken de heren richting het veld waar een hele goede warming-up werd uitgevoerd door de gehele godenzonen selectie. Een goede warming-up was geen overbodige luxe en wonder boven wonder waren alle onder ontwikkelde spiergroepen weer binnen enkele minuten op kamertempratuur. Om 16:55 verscheen ook de scheidsrechter op het veld en kon het spektakel bijna beginnen. De scheidsrechter deed zijn praatje met beide aanvoerders en na het voorstelrondje en de gewonnen toss voor FC Landgraaf ging iedereen klaar staan voor het begin. Om precies klokslag 17:00 haalde de scheids met een snaarstrakke beweging zijn fluit in 1 keer geheel uit zijn korte broek en liet de wedstrijd beginnen toen hij er nog op floot ook.
De godenzonen begonnen zoals altijd bijzonder scherp en de tegenstander werd vastgezet op de eigen helft. De godenzonen domineerden de eerste helft volledig alleen bleven met name in de eerste 6 minuten de kansen een beetje uit. Verdedigend gezien speelde FC Landgraaf of ze deelnamen aan een finale want de aanvallers van Zwentibold kregen geen meter cadeau. Wat dat betreft speelden we wel een beetje als het Feyenoord van de afgelopen weken wat ook geen meter prijsgaf aan de nummer twee van de eredivisie, die tot nu toe slechts 1002 dagen op deze plaats staan. Met dit grapje scoort de huisdichter bijzonder goed want dit valt bij vele lezers uitermate goed in de smaak. Want wat kregen de Amsterdammers afgelopen weken op een geweldige manier op hun klote, het was genieten en wat de huisdichter betreft start studio sport voortaan elke zondagavond met de samenvatting van die wedstrijd.
Na een minuut of tien was het onze gelegenheidsspits witte neger die goed doorzette, de tegenstander te slim af was en de bal hard op goal schoot, de keeper kon de bal tegenhouden maar daar stond onze man van glas al klaar om de bal het laatste zetje te geven middels een kopstoot waarna de verdiende 0-1 op het scorebord verscheen. Het lijkt alsof Ron de verslagen goed heeft doorgenomen afgelopen week. Hij liet de bal nu niet op zijn kupke vallen maar gaf de bal ook nog een knikje mee. Later in dit versje is er toch weer een puntje van kritiek voor Ron…. de huisdichter heeft al meerdere keren verteld dat hij iets moet opzetten tijdens de wedtrijd, later meer hierover.
Met het verstrijken van de eerste helft was er 1 publiekslieveling die alle fans keer op keer in extase bracht met zijn werklust en tackles. Lesbische gazelle was een lust voor het oog en hij was de luis in de pels voor de gehele Zwentibold verdediging. Lesbische gazelle die vrij sterk is schuwde geen enkel duel met zijn tegenstanders die nog een beetje groter en sterker waren dan hijzelf. De spelers van Zwentibold vonden hem een tikkeltje aan de wilde kant maar onze lesbische gazelle deed precies wat er van hem verwacht werd in de vijandelijke zestien. Een beetje duwen, beetje trekken, beetje medische diagnoses raaskallen, knieschijven kietelen, ellebogenwerk, tackles maken in de buurt van de bal, constante druk zetten waarvan akte. Niet veel later beloonde hij zichzelf dan ook door goed druk te zetten, de bal te veroveren en met een geplaatst schot de 0-2 op het scorebord te zetten.
In de 20ste minuut was het witte neger die een grootste kans kreeg maar hij zag zijn harde schot met alle geluk van de wereld gestopt worden door de keeper van Zwentibold. Witte neger had een geweldige rush over het gehele veld en onderweg was hij op die 73 meter alleen al 2 keer geflitst, Witte neger rook weer ouderwets naar verbrand rubber. Niet veel later kwam Marcel mee op, kreeg de bal aangespeeld randje zestienmeter en schoort de bal beheerst in de lange hoek en liet de keeper kansloos achter, 0-3. Dit zou ook de ruststand zijn.
Eenmaal terug in de kleedkamer kwamen de spelertjes tot de conclusie dat ze prima speelden maar dat er vergeten was om wat meer goals te maken. Want met name in de laatste fase van de eerste helft waren er toch best wel wat mogelijkheden geweest. Verder was er weinig op het vertoonde spel aan te merken en kwamen de spelers weer even op adem en werden voor de tweede helft de nodige verdovende middelen ingespoten bij enkele smaakmakers. In de wetenschap dat het godwnzonen spelbeeld gedurende de tweede helft traditiegetrouw altijd minder was vergeleken bij de 1e helft gingen de spelers met een heerlijk gevoel weer terug naar het veld.
De tweede helft werd een ware voetbalshow met een type voetbal dat bijzonder veel weg had van kick and rush.
Voor de lezers die niet zoveel verstand hebben van voetbal zal de huisdichter het proberen uit te leggen in Jip en Janneke taal. Bij kick and rush krijgt een spelertje de bal die hem op zijn beurt meestal zonder te kijken naar voren schiet op goed geluk. Dat is het gedeelte kick en bij het onderdeeltje rush zie je spelertjes als een gek achter zo’n te hard geschoten bal aanrennen in de hoop dat ze er nog wat van kunnen maken. Zet twee van dit soort teams tegenover elkaar en je weet niet meer wat je ziet waarbij je in de avond van het lachen niet meer in slaap zal komen. In de 38ste minuut had FC Landgraaf een probleem toen keeper Marco door een geweldig ingeschoten schot werd geklopt. 1-3. Zwentibold die dit heel blij bij hun eigen dug-out gingen vieren op een manier of zij zojuist de croky cup hadden gewonnen. We hielpen hun weer terug in de wedstrijd te komen door zelf niet goed door te dekken, simpele ballen werden weggegeven…. hierdoor rook Zweentibold bloed. Niet veel later was het dan ook weer raak. Marco stond iets te ver voor zijn goal waardoor een schot van een metertje of 20 over hem heen in het netje belandde, 2-3.
We herpakten ons een beetje en kregen ook weer een aantal kansen. Een echte 100% kans was wederom niet besteed aan de man van glas. Na een scrimmage voor de goal kreeg Ron de bal op een presenteerblaadje zo een 3 meter van de goal. Of het nu kwam door de vochtigheid, slecht zicht, faalangst, de bal schoot hij recht in de handen van de keeper, het leek wel een Edson Álvarezje. Ron, je gaat het pas zien als je het door hebt. Dit was de mogelijkheid om weer afstand te nemen van Zwentibold, en zoals al vaker, scoor je zelf niet, dan scoort de tegenstander, en zo kwam de 3-3 toch op het scorebord te staan.
We gaven de wedstrijd volledig onnodig uit handen. Een minuut of vijf voor tijd kregen we een achterbal, Marco passte de bal naar Patrick, die Albert helemaal vrij zag staan randje 16 meter, en speelde Albert de bal in de voeten. Albert twijfelde niet en zette het op een rennen met de bal. Tot ieders grote verbazing kon hij zo doorlopen richting de overkant van het veld. Hier werd hij opgewacht door een aantal tegenstanders, die schudde Albert vervolgens af waarna hij al struikelend de bal over de uitgekomen keeper plaatste zo in het netje, 3-4 door onze nestor. Wat een doelpunt!!
Met nog slechts een paar minuten op de teller wisten we de voorsrpong makkelijk te verdeidigen waardoor de drie punten mee naar Landgraaf gaan.
Na afloop was het nog lang gezellig in de kantine.
Wat we echter niet wisten is dat Zwentibold een complete fanafdeling heeft voor onze lesbische gazelle, hem hebben we dan ook niet meer gezien bij ons aan de tafel. Hij heeft handtekeningen gezet, is op de foto gegaan met fans, praatjes gemaakt met locals… Later op de avond kregen we nog een foto toegestuurd van lesbische gazelle.
Volgende week spelen we een uitwedstrijd tegen Rimburg, aanvang 17.00 uur.
Voor nu een prettige voortzetting van uw dag en de groeten !