vv Bunde – FC Landgraaf
Wederom was de week weer in sneltreinvaart voorbij gevlogen en daarom was het weer de hoogste tijd om te gaan voetballen deze zaterdagmiddag. Deze zaterdag mochten we afreizen naar Bunde, waar tegen de plaatselijke vv gespeeld ging worden. Het zonnetje scheen voorzichtig op het kunstgrasveld en rond 16:25 stonden er dan ook weer een aantal gedateerd geklede lelijke kerels op elkaar te wachten bij het ereterras. Traditiegetrouw was het direct weer gezellig en werden verschillende spelers onderling de maat genomen, maar ook door de fans die al massaal ruim op tijd aanwezig waren voor deze wedstrijd in de matig afgeveegde anus van het Nederlands amateurvoetbal.
Ook vandaag waren weer vele godenzonen afwezig: Wesley vond het nodig om te gaan skien, Rene vierde zijn verjaardag in de Rodahal, lesbische gazelle zat verstopt in de ballenbak bij de IKEA, Sascha gaat liever naar handbal kijken, anti-loop had geen zin, Dennis S ging een trouwpak uitzoeken, cavia is gelukkig al langer spoorloos, bioloog was naar een lezing, schopper heeft geen conditie, man van glas wilde zich sparen want hij moet bij de dames vlaggen, Daan vond het te ver weg en zo waren er nog een aantal.
Buik werd verweten te dik te zijn, Witte neger was volgens 95% van zijn teamgenoten verkozen tot de lelijkste speler van het stel, de ander was dom, de ander was gespot bij Alberto S in de uitzending en zo had een ander weer in het geheim die jongen van Bouterse over de grens gekregen zonder hiermee erg op te vallen. Verwijten over en weer en toen iedereen zijn gal weer eruit had kunnen braken vertrokken die kansenparels maar weer naar de kleedkamer.
Binnen enkele minuten was het hele zooitje weer omgekleed en was het zoals wel vaker aanvoerder adonis die zijn manschappen toe kon spreken met wederom een prikkelende boodschap. Adonis las een stukje voor uit zijn vriendenboekje die hij vroeger op de basisschool in gebruik had waarin de 6 jarige Mientje van de hoek hem in 1987 al een pedante lul noemde. Dat had Mientje toen der tijd al goed gezien en op dit soort momenten leek de tijd wel te hebben stil gestaan. Enfin toen iedereen helemaal gemotiveerd was en klaar voor actie konden de heren richting het veld voor de warm up oefeningetjes.
De klok sloeg 16:55 toen de scheidsrechter op het veld verscheen. Hij grabbelde een beetje gemaakt en overdreven in zijn onderbroek waarna de scheids na lang zoeken zijn fluit eindelijk gevonden had. De scheids sprak nog even kort met beide aanvoerders en toen de klok 17:00 sloeg werd het weer de allerhoogste tijd om te gaan beginnen aan een nieuwe voorstelling. De fans , de spelers, iedereen was er klaar voor dus daar gingen die godenzonen weer !!!
De godenzonen schoten zoals de laatste wedstrijden in 2024 weer niet met een raketvaart uit de startblokken en de fans begonnen al meteen te zwaaien met witte zakdoekjes. Ook sinterklaas, die het nu erg rustig heeft, stond weer te genieten langs het veld en was weer benieuwd naar de verrichtingen van zijn zoon witte neger. Witte neger zou ontzettend zijn best gaan doen deze middag, zoals eigenlijk altijd maar zo goed als buik vroeger in zijn hoogtijdagen was … daar kon onze witte neger alleen maar nat van dromen. We nemen u even mee terug in de tijd toen er nog geen maat stond op buik, en met name op zijn uitmuntende voetbalkwaliteiten toen der tijd op een vrij behoorlijk semi prof niveau.
Landgraaf 1990:
Hij fladdert over het veld, een weg zoekend in de drukte, naar links en dan weer een stapje terug, om plotseling twee meter naar rechts uit te wijken. Het voelt juist aan, instinctief. Zijn blik scant het speelveld: bal, medespelers, tegenstanders, mollenklemmen, bermbommen. Op basis daarvan plant buik zijn volgende zet. Nog een tikje naar rechts, dan weer eentje naar links, en ineens komt de bal op hem af. Hij neemt hem aan en houdt hem dichtbij, met een subtiele oogverblindend mooie beweging opent buik de defensie met een steekbal van heb ik jou daar. Het is subtiel, getuigend van een ongekende timing en ogenschijnlijke eenvoud. Zijn ongedwongen stijl, met afgezakte scheenplaten en sokken benadrukt buik zijn streven naar lichtheid. Wie buik ziet spelen werd in die tijd teruggeworpen naar de onbezorgde dagen op een plaatselijk trapveldje. Geen ballast, geen regels, geen druk, slechts het pure plezier van het spel. Daarin ligt de magie, het genot van het voetbal. Zo’n speler was buik. Er was vroeger iets ongrijpbaars aan buik, iets wat zich niet gemakkelijk liet vatten in woorden. Buik zijn toenmalige trainer noemde hem ‘een geschenk uit de hemel’ en een verdediger die anders was als al die andere vanwege zijn instinctieve aanvoelen van de situaties op het veld. Buik zijn toenmalige trainer sprak over het feit dat buik altijd precies het juiste wist te doen wat nodig was, het meest efficiënte, zelfs als de oplossing complex was en het echt heel bedrieglijk simpel overkwam. Terwijl andere spelertjes van buik zijn generatie zich vroeger al wisten vast te klampen aan discipline en tactiek bewoog buik toen al over de bijvelden met een vrijheid wat grensde met het achteloze. Maar wat maakte buik nu zo anders als al die andere ventjes op het voetbalveld? Was het zijn natuurlijke aanleg, zijn aangeboren talent wat hem in staat stelde om te voetballen of hij gewichtsloos was? Of ging het misschien nog wel dieper dan dat, naar iets wat toen ook al niet gemeten kon worden met menselijke maatstaven? Buik veegde in zijn tijd de vloer aan met intensiteitskrijgers en pressing speciallisten op een manier die echt ronduit indrukwekkend was. Buik had toen al de kalmte van iemand die op een doordeweekse dag in de supermarkt wandelde zonder zich te haasten of zorgen te maken over de tijd. Buik zijn balcontrole was zo vloeiend en vanzelfsprekend als een beekje wat door een bos kabbelt. Zo, weer genoeg veren in iemand zijn kont kunnen duwen…
De antihelden uit Landgraaf spelen niet het allerhoogste tempo maar blijven eigenlijk vrij eenvoudig overeind door een goed keepende Marco. De fans raken niet direct in paniek maar blijven nog wel een soort van rustig in de wetenschap dat de godenzonen de laatste weken een soort diesel geworden zijn.
Sim glibbert langs zijn directe tegenstanders en baant zich een weg richting de keeper van Bunde. Sim schiet hard richting goal maar de keeper kon de bal nog net met zijn klokkenspel uit de goal weten te houden. De keeper die vervolgens een stemmetje had of die een beetje afgeknepen werd bij zijn piepzak was geen aansteller en stond snel op na die pijnlijke botsing met de bal.
Vlak voor het rustsignaal ging het toch nog mis voor de godenzonen. Uit een afgeslagen bal uit een corner kon Bunde counteren. Een schot van een meter of 22,34 van de goal waaide de bal over alles en iedereen heen en vloog zo over Marco het netje in. Op slag van rust kwamen we op een 1-0 achterstand.
Eenmaal terug in de kleedkamer was het even tijd om bij te komen en was er weinig aan de hand. De tegengoal was vervelend maar verder was er vrij aardig gespeeld gedurende de eerste helft. Zo doorgaan en proberen om een goal, of meer, te scoren. Ferry staakte wel de wedstrijd, hij had te veel last van zijn knie en ging de tweede helft vlaggen.
We begonnen de tweede helft een stuk beter dan de eerste helft en kregen ook aardig wat kansjes. Bunde kwam er ook een paar keer goed uit maar door goed verdedigend werk had Marco het rustiger dan in de eerste helft. De huisdichter stuurde Sim weg, Sim passeerde 2 tegenstanders en gaf de bal mooi voor richting rand zestien, echter Sander was niet mee komen oplopen want hij vond midden op het veld het eerste kievitsei van 2024 en is als een kind zo blij.
Bijna weet Alain de bal binnen te koppen na een mooi aangesneden voorzet van adonis, maar raakt een boterge*l roodborstje die zittend op de lichtmast zat te kijken naar 22 matig afgetrainde voetballers die zich weer ongekend druk liepen te maken op een niveau waar een paard echt heel erg de schijt van krijgt.
Opeens gaat het even heel snel als onze huisdichter op het juiste moment de bal onderschept en vervolgens Sim lanceert . Sim vliegt over het veld en ziet precies op het juiste moment Alain vrij staan net over de helft. Op precies het juiste moment speelt Sim de bal over naar de totaal vrij staande Alain die die vervolgens alleen op de keeper af kon gaan. Alain omspeelt de keeper en schuift de bal zo in de lege goal, 1-1.De godenzonen zijn terug in de race !!
Een minuut voor tijd krijgen we wederom een hele goede kans. Via adonis en Sim komt de bal terecht bij Sander, die tot dan toe amper gelopen had deze middag, Sander zette het op een sprint, speelde zijn directe tegenstander uit en wist vanaf een meter of zeven van de goals de bal snoeihard op de lat te schieten. De rebound werd helaas ook niet benut door Sander waardoor het gelijk bleef. Zo zie je toch maar weer, dat je meer moet bewegen om jezelf warm en scherp te houden. Nu sta je de hele middag op de wei op zoek naar eitjes en klavertjes vier, en als er dan wat gevraagd wordt van je geef je niet thuis.
De wedstrijd eindigt in een 1-1 gelijkspel en gezien het spelbeeld deze wedstrijd konden beide teams hoogstwaarschijnlijk wel leven met deze puntendeling. Eenmaal in de kleedkamer was het gezellig en was er weinig om te bespreken of te evalueren.
Volgende week spelen we thuis tegen Sporting HAC 2, aanvang 17.00 uur.
Voor nu een prettige voortzetting van de dag