Vaesrade – FC Landgraaf
Vanmiddag stond de uitwedstrijd tegen Vaesrade op de planning. Afgelopen seizoen wonnen we ietwat afgetekend thuis met 8-1 van ze. We gingen dus met een goed gevoel richting Vaesrade. We gingen deze wedstrijd vanmiddag wel uiterst serieus benaderen want we wilden de eerste overwinning van het seizoen gaan behalen. Als we hier vandaag een goed resultaat gingen behalen wisten we dat we als team op de goede weg zaten en dat wij zodoende met opgeheven hoofd de komende weken aan de wedstrijden konden gaan beginnen. Met andere woorden we moesten gewoon alles zetten op het feit dat we deze wedstrijd moesten gaan winnen.
Om 16:30 waren de heren, op Roy K na want die stond bij de velden van Chevremont, verzameld op het complex van Vaesrade waarna er even later koers gezet ging worden richting kleedlokaal 3. Ruim op tijd arriveerde het hele tie#es zooitje in de kleedkamer waar trainer/coach/orakel Pascal overleg had met zijn mede trainer/coach Patrick over hoe we zouden gaan beginnen aangezien niemand bij Vaesrade hoefde mee te spelen. Na een kort overleg was de opstelling afgesproken. De sfeer was wat gespannen in de kleedkamer, mede omdat een van onze spelers twijfelt aan zijn toekomst bij de godenzonen, hij kan nog een mooie transfer gaan maken naar een andere vereniging in zijn nadagen als voetballer, iets wat we hem uiteraard gunnen. Toen iedereen omgekleed was vertrokken de spelers naar het veld voor de warming up. Net als vorig weekend was het weer lekker warm buiten en waren de spiergroepen die bij sommige spelertjes nog ver van ontwikkeld waren, weer in recordtempo opgewarmd. Trainer/coach/chef waterzak Pascal riep iedereen bij elkaar om de opstelling bekend te maken. Na een paar humorvolle opmerkingen die door bijna iedereen gewaardeerd werd, kon iedereen richting zijn positie lopen, of het nu richting verdedigng was, het doel of het bankje… we waren er klaar voor.
Toen om 16:55 de scheidsrechter op het veld verscheen zagen we al aan zijn manier van lopen dat er iets vervelend zat te schuren in zijn broek. De scheids bond er geen doekjes om en gaf direct te kennen dat zijn fluit op vrijdagmiddag flink verbrand was. Ja jongens sorry als ik vanmiddag een beetje te laat fluit want die fluit van mij zit onder de blaren. Gelukkig had de arbiter koelzalf binnen handbereik die hij vervolgens op zijn beurt over de gehele omtrek van zijn fluit smeerde terwijl hij al pontificaal op de middenstip stond. De toegestroomde fans keken hun ogen uit en zagen ook allemaal wel dat de fluit van de scheidsrechter er niet bepaald op zijn paasbest uitzag, en ook voor de 103e keer op rij maken we weer een fluitgrapje maar dan weer net even anders als de 102 keer daarvoor. Om 17:00 kon het spektakel beginnen en toen het fluitje klonk begon de nieuwe voorstelling.
Vanaf de eerste minuut werd duidelijk dat we het balletje moesten laten rollen en druk zetten op hun verdediging, daar liep ongeveer 300 jaar aan ervaring samen. Al vrij snel kregen we dan ook de eerste mogelijkheid maar deze werd vakkundig door Ron naast geschoten vanuit een hele lastige positie, 2 meter voor de goal. Niet veel later merkte Ron zelf op dat hij de schoenen verwisseld had, de linkerschoen aan zijn rechtervoet en anderom… nadat hij de schoen verwisseld had liep het ook wat beter met Ron. Sascha en Ferry liepen elkaar geregeld ook nog eens voor de voeten wat betekende dat we niet vaak in de zestienmeter kamen.
Marco werd de eerste tien minuten niet getest, mede dankzij een solide achterhoede die er op dat moment stond. De opbouw van achter uit liep ook goed. Geen lange ballen, maar ballen over de grond in de voeten van onze mede godenzonen, wat een genot. Na een kwartier wilde Pascal wisselen en riep hij vrij luid naar de kant toe dat hij eruit wilde, uiensnijder schrok half wakker en riep naar Pascal, gelukkig, ik viel al bijna in slaap!! Uiensnijder viel in op het middenveld, mss een positie waar hij beter uit de voeten kan dan in de verdediging (later meer hierover).
Niet veel later kregen we wederom een aantal kansen maar ook die werden vakkundig om zeep geholpen. We wilden de bal de goal in lopen zo leek het wel in plaats van eens te schieten, en als je dan eens schoot hoor je ergens vanaf de rechterkant dat het niet meer inschieten is. Veel uitgespeelde kansen waren er niet meer in de eerste helft waardoor we met een brilstand de kleedkamer konden opzoeken. We waren beter dan Vaesrade alleen wil het in de score momenteel even niet tot uiting komen. Het is wachten op de goal maar wachten kan soms een beetje lang duren weet je wel?
Eenmaal teruggekeerd in de kleedkamer hing er een gespannen stemming, maar ook was iedereen het er mee eens dat we voor hadden moeten staan. De bal was lekker rond gegaan, het coachen verliep prima, de spelers konden elkaar makkelijk vinden, conditioneel was het allemaal prima in orde ondanks de warmte. Ferry die vorige week eigenlijk voor het eerst een beetje voorzichtige kritiek gekregen had in het verslag had dit best wel een beetje persoonlijk aangetrokken en kwam daarom ook in de rust even langs bij de schrijver van dit versje. Ferry zijn vraag was of het deze week misschien een onsje minder mocht omdat hij vorige week slecht geslapen had na het lezen van zijn stukje. Ferry kreeg de geruststellende woorden dat hij deze week in dit versje niet voor Jan van der lul gezet zou gaan worden waarna je dat ventje helemaal zag opklaren. Ferry je bent een sieraad voor de sport maar zodra je weer een keer een bijzondere matige wedstrijd zal spelen gaan we hier weer even heerlijk uitgebreid op in en raden we je aan om dan maar even een weekendje dit gedichtje niet te lezen.
Enfin nadat de heren een kwartier op hun zuignap hadden kunnen zitten kwam de scheidsrechter de acteurs van FCL weer uit de kleedkamer halen voor de tweede helft. Aanvoerder Pascal had even hiervoor de wissels doorgevoerd dus alle spelers wisten waar zij aan toe waren.
Al vrij snel bleek dat achterin geschoven werd van positie op aanraden van Marco, die hier later spijt van had. Nadat de bal weer rolde ging het na vijf minuten mis voor de huisdichter, nadat hij de tegenstander het bos in had gestuurd met een schijnbeweging voelde hij iets in zijn kuit. Doorspelen was geen optie en viel dan ook gebleseerd uit. Nadat hij tien minuten later uit het kleedlokaal kwam stond het al 3-0 voor Vaesrade. Na afloop heeft de huisdichter gevraagd (aan meerdere godenzonen) hoe deze doelpunten to stand waren gekomen en iedereen vertelde hetzelfde verhaal.
De eerste tegengoal kwam door niet goed verdedigen van Pascal G. Hij had de eerste hoge bal die werd voorgegeven weg moeten schieten rmaar deed dit niet (waarschijnkijk omdat hij een Awacs langs zag vliegen) waardoor de tegenstander vrij eenvoudig de 1-0 kon laten aanteken. Bij de tweede tegengoal was het uiensnijder die door veel te laks ingrijpen de tegenstander de 2-0 liet aantekenen. Bij het derde doelpunt was het wederom uiensnijder die ditmaal veel te traag was voor de snellere tegenstander en deze dan ook vrij makkelijk een voorzet kon geven waarna hun sptts vrij eenvoudig de 3-0 liet aantekenen. Zoals een mede-godenzoon zei, een slak in zijn achteruit is nog sneller dan hem en zelfs een blinde kan het spelletje beter lezen…. Hierna werd het zelfs nog erger voor de godenzonen, we kwamen op een 4-0 achterstond, een drama voltrok zich. Door balverlies schakelde het middenveld niet goed om en kwam Vaesrade met een overtal richting Marco aanstormen, Door het goed uit te spelen kon Marco hierdoor voor de vierde keer binnen 20 minuten vissen. Echter binnen 3 minuten wisten we terug te komen tot 4-2, eerst was het Sim die de bal droog tegen te touwen wist te schieten en niet veel later was het trainen/coach Pascal die het eindstation was van een mooi opgezette aanval. Het mocht echter niet baten want de 5-2 vlak voor tijd was een hele fraaie. Een mooi afstandsschot die in de verre hoek Marco kansloos liet.
De scheidsrechter maakte een eind aan deze voorstelling en de derde nederlaag van dit seizoen was een feit. Deze nederlaag was wel even een belangrijke omdat het team natuurlijk niet zo gewend was aan drie keer op rij verliezen. De eerste wedstrijd was een drama, vorige week hadden we eigenlijk al kunnen winnen maar vanmiddag liet het team het afweten. Met deze wijze van voetballen gaan de spelers van de godenzonen niet de goede richting op. Komende weken gaan we eens oefenen op doordekken, nazetten en afronden. Na afloop was het nog lang heel erg gezellig op het terras. Onder andere werd de wedstrijd nabesproken en daar zat iedereen op dezelfde golflengte, flauwe grappen werden verteld (dus als je oren aan het piepen waren…. ), kortom, zoals altijd werd er flink gelachen.
Volgende week spelen we een tuiswedstrijd, tegenstander is RKHBS, aanvang 17.00 uur.
Voor nu een prettige voortzetting van uw dag en tot de volgende keer.