BSV Limburgia – FC Landgraaf

 

Vorige week was eindelijk een einde gekomen aan een lange zomerstop. En de mannen van FC Landgraaf hadden we weer zin in. Die opkomst op de trainingen is hoog. Die trainingen vertalen zich door naar het aantal aanmeldingen voor de zaterdag, maar ook qua inhoud (maar hierover later meer).

Vandaag werd er een wedstrijd met 7-tal gespeeld tegen Geuldal en het elftal ging op bezoek bij BSV Limburgia. Na de opening vorige week tegen Bekkerveld, wist we dat we vandaag weer een tegenstander van formaat kregen.

Woensdag werd er aardig getraind en waren het slechts enkele fans die zittend op de derde ring noodgedwongen moesten bukken tijdens het afronden van enkele spelers. In het verleden werden er nog wel eens kunstklappers bij verschillende fans uit hun gehemelte geschoten maar dit leed was de trouwe fans met een bijzonder matig huwelijk bespaard gebleven deze keer.

Als je op je vrije woensdagavond een open training van de Godenzonen gaat bezoeken ben je op zijn Limburgs gezegd niet helemaal lekker. Een schot op goal, wat temminste door moest gaan voor een schot op goal kwam bijzonder hard terecht in het gezicht van onze Godendochter Met deze aanslag was het meteen einde training voor de dame die McRib al tijden langs de kant houdt.

Waar de meeste spelers hierna dachten om er aangename drinkpauze van te maken, dachten bioloog en Lampie er een potje kibbelen van te maken. De hele discussie of een elektrisch botje licht kon geven in het donker, was voor niemand meer te volgen, maar uiteindelijk gaf Lampie zich toch maar gewonnen.

En toen was het weer zaterdag en de mannen van FC Landgraaf hadden zin om lekker te voetballen als voorbereiding op de feestavond in de eigen kantine. De spelers hadden de keuze gekregen welke wedstrijd de voorkeur had om te spelen. De middenvelders besloten massaal om naar Geuldal af te reizen. Onze midden-cirkel-man rook zijn kans om z’n positie in de midden van het veld weer terug te krijgen, niet beseffende dat hij de enige echte middenvelder in de selectie tegen Limburgia was.

Bij het ontbreken van huisdichter en Adonis mocht onze middencirkel-man vandaag een opstelling in elkaar knutselen. Uiteraard had er al een grondige analyse plaatsgevonden naar aanleiding van trainingen van deze Godenzonen. Stuc dacht dat hij geschorst was, na het uitschakelen van de Godendochter, sloot op het laatste moment alsnog aan bij de selectie.

Beelden van Marlon en Sam waren aandachtig bestudeerd en Nathan maakte een internationale lastminute transfer voor het sluiten van de markt.

De speler die uiteraard als eerste een basisplaats kreeg, was Buik. Alle weken verkeert hij in topvorm. Hij is op zijn allerbest als hij op snelheid ligt met de bal in zijn directe omgeving, zeg maar dat het balletje aan zijn voet kleeft. Vogels kunnen vliegen, vissen kunnen zwemmen, krolse katten kunnen je in de ochtend wakker maken met hun te#ing gegil en Buik kan dribbelen, noem het oerinstinct. Het commando wordt overgenomen zodra hij op een speler met een ander shirt afrent. Hup links erlangs en voorzet, rechts erlangs is meestal een schot op doel.
Behalve een puur instinctieve tempodribbelaar is hij ook een vormgever, in het veld en ook van het uitstekend draaiende FC Landgraaf. Hij kan als het ware de pauzeknop indrukken gedurende een volle sprint en zodoende zijn opties stuk voor stuk afgaan en afwegen welke gekozen moet worden. Buik heeft in de loop der jaren zijn dribbels kunnen omzetten in rendement, hij versnelt het spel van de Godenzonen vanaf rechts met zijn acties. Buik is met zijn spel een ontregelaar die in combinatie met andere Godenzonen ongrijpbaar kan zijn op verschillende momenten. Als tegenstanders Buik willen afstoppen zullen ze zich aan hem moeten aanpassen en niet omgekeerd. Voor de verdere Buik verheerlijking verwijst ondergetekende u door naar de persoon in kwestie zelf voor de laatste 450 pagina’s van deze lofzang.

Zoals in de seizoensvoorbeschouwing te lezen was, had Eric definitief de stap naar de veteranen gemaakt. Eric was de hele middag al zelfverzekerd en beloofde deze namiddag drie keer te gaan scoren. Echter eenmaal in de auto richting Brunssum sloegen de zenuwen toch behoorlijk op de buik bij Eric. Snel draaide hij huiswaarts om het kleinste kamertje in z’n huis van een bruine kleur te voorzien. Ook mocht hij nog snel omkleden, om toch enigszins fris in Brunssum te verschijnen.

Echter te laat voor de wedstrijdbespreking en dan gaat die basisplaats toch aan je neus voorbij. Eric was dan ook al snel duidelijk richting aanvoerder, dat hij dan ook maar slechts één keer ging scoren.

En nu met gierende banden naar het wedstrijdverslag want ondertussen zijn we alweer even bezig zonder ook nog maar 1 woord over de wedstrijd gerept te hebben.

Om 16:50 verscheen de scheidsrechter op het veld en toen de scheidsrechter nog even snel een brillendoekje over zijn fluit haalde om hem nog even extra te laten glimmen kon het spektakel bijna beginnen. Nadat de scheidsrechter zijn verplichte nummertje had afgedraaid in de vorm van een kort lullig gesprekje met beide aanvoerders konden de heren klaar gaan staan voor de start. Om 17:00 keek de hele goegemeente die rondom het veld verzameld was even raar op toen de scheidsrechter hoogst ongepast zijn eigen fluit in zijn mond propte maar daar was wel opeens het sein om te beginnen.

De toss was gewonnen, dus het balbezit was direct in handen van de Godenzonen, we lieten het balletje één minuut lang lekker rondgaan, totdat de eerste invloed van de woensdagtraining achterin zichtbaar (correctie: hoorbaar) was. Ambu-man en Nestor begonnen een minutenlang durende discussie over wie de hausputzer was. De meeste teamgenoten dachten nog dat het ging om wie er als ausputzer zou spelen, maar die discussie kon toch niet van de twee mannen die zo vaak in het centrum achterin speelden. Ambu-man bleef toch maar de hele tijd beweren dat hij thuis niet het huis hoefde te poetsen. Maar onze Nestor wist toch echt wel beter hoe in huize Ambu er aan toe gaat. Ambu-man besloot dan ook al snel om maar zelfstandig naar de kant te gaan om z’n vrouw te bellen dat de afspraak was dat dit nieuws toch echt niet buiten de deur mocht komen. Stuc nam z’n plaats in.

Het spel golfde vervolgens op neer en beide ploegen waren duidelijk aan elkaar gewaagd. Een voorzichtige aanval in de 17^e minuut van Limburgia, kwam tot in de 16, maar werd eigenlijk al naar buiten gedreven. Stuc die eerder op de dag nog bij de AA-meeting acte-de-préséance had gegeven, wou deze barman niet in de buurt hebben en werkte deze naar de grond; penalty.

Marco die inmiddels wel gewend is aan penalty’s tegen, besloot vandaag een andere tactiek en koos niet op voorhand een hoek. Dit pakte goed uit en de 1-0 vanaf de stip werd voorkomen.

In de 20^ste minuut was het tijd voor de Marlom show toen hij de bal op 26 meter voor de goal kreeg aangespeeld en een woud aan verdedigers voor zich zag wachten. Marlon deed waar hij het beste in was en begon aan een solo waarvan niemand van wist wat er komen ging. De ene tegenstander werd nog mooier voor paal gezet als de andere en na een oogverblindend mooie solo wist Marlon spontaan niet meer waar heen te moeten met de bal. Z’n medespelers dachten dat er toen alsnog een voorzet kwam, echter werd deze bal gevangen door het ene enkele zuchtje wind van de hele dag en belande schitterend in de kruising; 0-1. De fans langs het veld gingen uit hun dak en de medespelers van Marlon kwamen allemaal even hoogstpersoonlijk feliciteren. Normaal gesproken alleen maar goed in het omroepen van nummertjes in een overvolle kantine, maar vandaag ook goed als doelpuntenmaker.

Het spelbeeld veranderde niet na deze voorsprong, alleen het gemekker richting scheidsrechter nam van onze kant steeds meer toe. Waar tegenwoordig de regel is ingevoerd, dat alleen de aanvoerder met de scheidsrechter mag praten, is deze (gelukkig voor de meeste spelers) regel nog niet van toepassing in de absolute kelderklasse van deze competitie.

Door de blessure van Wesley stond er voorin een nieuw aanvalsduo. Eric mocht het samen met Stuc gaan laten zien. Waar de aanvoer richting Eric nog te wensen overliet, door het van elkaar vervreemd middenveld, wist Ron hem in de 32^e minuut te  bereiken. Eric controleert de bal met souplesse en ziet in z’n ooghoek Stuc al vertrekken. Eric bedenkt zich geen moment en geeft de bal mee op Stuc die op zijn beurt de keeper van Limburgia met een pegel volledig kansloos laat. Stuc zet hiermee de Godenzonen op een 0-2 voorsprong en de spelers en de massaal toegestroomde fans gaan compleet uit hun dak !! Stuc is ook zo blij als het maar zijn kan, na z’n eerder verdedigende fout, en doet heel kwallerig zijn shirt uit en showt zijn afgetrainde torso aan de goegemeente! Een prachtige goal!

We gaan op deze warme namiddag de rust in om te genieten van een heerlijk glaasje ranja, dat reeds klaarstaat in de brandende zon in de dug-out.

Nadat iedereen weer op adem gekomen was, alle kibbeling goed verteerd was, dacht de aanvoerder een opstelling voor de 2^e helft te maken. Een opstelling maken met 11 spelers bleek uiteindelijk nog een hele opgaaf met zo veel spelers die (tijdelijk) afhaakten. Uiteindelijk ging Bart toch nog maar door als linksback, waar hij al de hele eerste helft had gezorgd dat de Benjamin van Limburgia deze keer geen rare spatjes vertoonde.

De tweede helft begon en het spelbeeld was gelukkig nog altijd hetzelfde gebleven.
Bij Limburgia had de coach de opstelling iets om gegooid maar een team wat een 4-4-2 systeem al niet begreep kon je een andere opstelling ook echt niet meer aan het verstand brengen.

In de 42^e minuut was het een speler van de ploeg uit Brunssum die dacht kans te maken om richting Marco te komen. Deze speler werd omsingeld door drie van onze spelers naar buiten gedrongen en het enige dat hij nog kon doen, was op zoek naar een overtreding. Ambu-man, die nog steeds over de rooie was dat uitgelekt was dat hij eigenlijk hausputzer is, gunde deze knul een penalty. Marco probeerde dezelfde tactiek als in de eerste helft, zat er kort bij, maar kon de 1-2 niet voorkomen.

Bart moest vervolgens alsnog het veld verlaten en na deze wissel. Hierdoor kwam de linkerkant onder druk te staan, niemand nam echt de linksback-positie in en Daan onze gelegenheids-linkshalf was zo zoekende op deze positie, dat hij niet wist waar hij moest lopen.

Al snel werd weer teruggedacht aan de training van afgelopen woensdag. Eric ging met de scheidsrechter in discussie dat je in de kelderklasse ook een bal onder je shirt mocht stoppen. Ambu-man had het nu voorzien op Buik, die iets te veel lofveren had gekregen, waardoor hij vandaag een iets mindere dag had. Uiensnijder ging met de scheidsrechter in discussie dat hij op de Olymische Spelen had gezien dat je toch echt met twee handen aan de arm van een tegenstander mag hangen.

Limburgia begon inmiddels dan ook bloed te ruiken en zag de zwakte aan onze linkerkant liggen. Een aanval die dan ook slecht verdedigd werd belandde achter Marco 2-2.
Marco, die nog steeds meer gedreven is dan alle Roda-spelers bij elkaar, kon deze onnodige tegentreffer niet verteren en gooide een scheldkanonnade er uit. Deze kwam verkeerd en onterecht bij onze spits aan, waarmee onze wedstrijd helemaal vergooid leek.

Onze Engelsman Nathan had van dit alles niks kunnen verstaan en ging voorop in de strijd om er toch nog een geslaagde zaterdag van te kunnen komen. De rest van het middenveld trok zich aan deze strijdlust op. Een schot werd verwerkt tot hoekschop. Een goede hoekschop die de keeper met enig kunst en vliegwerk wist te bemachtigen. Nathan die besloot te keeper zo te hinderen dat hij niet snel kon uittrappen, kreeg vervolgens een schop tegen de enkel van deze keeper.

Voor de scheidsrechter was hiermee de kous af en besloot hij na 60 minuten dat het goed geweest was. Tijd om te douchen, 3 relatietherapeuten in de te schakelen en genoeg gerstenat naar binnen te werken.

Volgende week wacht de derde uitwedstrijd van dit seizoen tegen wederom een pittige tegenstander; Groene Ster.