Hulsberg – FC Landgraaf

 

Wederom was de week weer voorbij gevlogen en was het vanmiddag weer tijd om een potje te gaan voetballen. De tweede wedstrijd van het seizoen, even je gedachten verzetten deze middag en even niet hoeven te denken aan dat oude gebakje in Engeland die ons onlangs was voor gegaan. Het leek op een gegeven moment wel of een lid van ons eigen koningshuis de hoek om gegaan was en wat een overdreven gedoe om dat gedateerde sprookjesboek zo ontzettend op te hemelen. Het is natuurlijk nooit leuk als je oma terug keldert naar haar geboortegewicht maar zoals witte neger het altijd zo doeltreffend kan verwoorden: als je op je 96^ste het verschil nog niet hebt gemaakt ga je het in die laatste maanden die je dan eventueel nog zou hebben ook niet meer maken , en zo is het aan het einde van de rit natuurlijk ook.

Enfin om 16:30 stonden er allemaal zongebruinde koppies verzameld bij Hulsberg waar een aangename gevoelstemperatuur hing. We hadden in dit land al een geweldige zomer gehad maar het mooie weer blijft maar aanhouden de afgelopen weken. Het waterpeil blijft maar zakken omdat er geen ene sodemieter valt en de meeste boeren weten van gekkigheid niet meer waar ze het zoeken moeten, straks mogen ze ook het land hier in de regio niet meer sproeien maar hoe ga je dan al die bieten uit het land krijgen? Je gaat nu voor je plezier dat keiharde land niet in wat momenteel nog droger is als de kont van sinterklaas. Je rooimachine zou momenteel goed op zijn *odver*omme krijgen als die nu door moet breken in dat harde land en je zal wel helemaal van gisteren zijn als je dat nu zou proberen. Maar kunnen die gasten uit Ter Apel niet een paar dagen bieten komen steken want dan hebben ze direct een aardige dagbesteding en hebben ze ……. Ja ho maar weer want uit onderzoek is gebleken dat de meeste lezers van dit versje niet meer zo 1-2-3 zitten te wachten op al die randzaken maar veel meer willen lezen over die jongen van Geerlings, en witte neger en al die andere godenzonen bandieten die niet allemaal aangezien zullen worden als raketgeleerden. Enfin zoals gezegd was het hele zooitje op tijd verzameld en rond 16:32 vertrok het hele spul richting kleedlokaal.

Toen de heren zich eenmaal in het tenue hadden gehesen vertrok het hele zooitje ongeregeld richting het veld voor de warm up oefeningen. Alle ver maar dan ook ver onderontwikkelde spiergroepen werden eigenlijk betrekkelijk snel verwarmd omdat het kwik daar ter plaatste op het veld al gestegen was tot pak hem beet effe 21 graden. Pittige temperaturen maar die jongen van Reuleaux had er weinig moeite mee…. op dat moment.

Toen ik vroeger nog met mijn yoghurtbuks de taliban het leven probeerde zuur te maken op zakenreis in het midden oosten had je ook wel eens van die dagen dat het ongekend warm was. We moeten niet zo lopen te zeiken over het weer en gewoon lekker die bal laten gaan en probeer gewoon zo min mogelijk te lopen. Ron loop zelf het liefst ook zo min mogelijk in het veld en nou is het lullig om te zeggen dat het Ron is aan te zien dus zullen we dat dan ook maar niet noteren. Maar goed  alle gekkigheid op een stokje natuurlijk want toen de scheidsrechter om 16:55 arriveerde zag je aan al die bezwete koppies dat het tijd werd om te gaan leveren. De scheidsrechter deed zijn praatje met beide aanvoerders en haalde eigenlijk zonder enige aanleiding zijn fluit zomaar uit zijn broek. Beide aanvoerders deden maar net of dit de normaalste zaak van de wereld was maar toch blijft het raar dat zo’n kerel zomaar ongegeneerd aan zijn fluit kan pulken. Nog gekker dat 22 man op zo’n veld eerste rang staan om dit te mogen aanschouwen. Dit is fluitgrapje nummer 36 maar dan net weer even in een iets ander jasje verpakt.

De klok sloeg 17:00 en het spektakel kon los barsten op een kunstgrasveld midden tussen de weilanden in gelegen. Je kon de verse koeienstront gewoon ruiken en dit was eigenlijk gewoon amateurvoetbal in zijn mooiste vorm. FC Landgraaf schoot erg slapjes uit de startblokken, het was Raymond die op een compleet nieuwe positie als verdedigend mid meerdere malen verkeerd te hebben genavigeerd op het veld de weg richting de bal niet wist te vinden. Als een lesbische gazelle dartelde Raymond op het veld. Voor de liefhebber een gnot om te zien.

We probeerden de bal rond te laten gaan maar zelfs dat liep in het begin helemaal niet. We kregen dan ook vrij snel de deksel op de neus, na slecht verdedigen kon de spits de bal vrij eenvoudig achter de kanslose Marco schieten, 1-0. Kopjes omhoog en door. We zochten hierna vaker onze spitsen maar die kwamen er niet goed aan te pas omdat we niet voldoende aansloten waardoor ze de bal niet kwijt konden.

Na de korte onderbreking in minuut 19 ging de wedstrijd verder. In de 22^ste minuut ging het helaas mis bij notabene Albert die op het veld naast hem twee tochtige roodbonte koeien met elkaar zag karren. Een boeiend schouwspel maar door deze twee koeien die van de week waarschijnlijk een rietje met inhoud naar binnen geschoven zullen krijgen zag Albert niet dat zijn directe tegenstander bij hem weg hobbelde en vervolgens de aanval kon opzetten waar enkele seconden later uit gescoord werd, 2-0.

Vlak hierna liet Ron zich wisselen, hij zei dat hij last kreeg van een spier(tje), maar het kan net zo zijn dat hij het niet meer trok. Ron was vooral te vinden in de middencirkel, alsof er stroom op stond als hij hier uit zou komen. Hij liep hierdoor ook niet veel, werd amper aangespeeld, zat niet in de wedstrijd…. Nadat hij in de dug-out ging zitten, pakte hij meteen de waterzak. Toen kwam de aap uit de mouw, hij wilde ook eens een keer chef waterzak zijn.

Na wat omzettingen op het middenveld hierdoor ging het eindelijk beter lopen en kregen we ook kansen om te scoren. Wesley die zich in de vijandelijke 16 meter meldde kreeg de bal met een vervelende stuiter aangespeeld waarna hij geen moment twijfelde en gooide met alles wat hij had zijn atletische lichaam van effe 75,6 KG in een mooie hellingshoek waarna hij de bal met een ongekende snelheid de kruising in joeg, 2-1.

Eenmaal terug in de kleedkamer kon iedereen even het nodige vocht tot zich nemen en de batterijen weer opladen voor de tweede helft. Er heerste rust in de kleedkamer en de nodige wissels werden door gevoerd voor in het tweede bedrijf. Nadat de heren even een kwartier op hun zuignap hadden kunnen zitten ging het hele spul weer terug naar het veld voor de tweede helft.

 

Over de tweede helft zijn er weinig tot geen details die in het wedstrijdverslag kunnen komen te staan. Alleen dat na het laatste fluitsignaal er een 7-4 score stond genoteerd voor Hulsberg. doelpuntenmakers aan onze kant waren Wesley met 3 doelpunten en Patrick met 1 doelpunt.

In de kleedkamer was het even later ondanks het verlies weer gezellig en kwam iedereen onder het genot van een biertje of Yogo Yogo even bij van de geleverde inspanningen. Nu is het aan de godenzonen om goed te herstellen en zich voor te bereiden op volgende week waarin het wederom om de knikkers zal gaan. 

 

Rest mij als schrijver van dit versje nog het volgende.

Een prettige voorzetting van uw dag en tot zaterdag.