HBC’09 – FC Landgraaf
Vandaag was het dan eindelijk weer zover, de eerste wedstrijd van het nieuwe kalenderjaar. Na 4 weken geen wedstrijd te hebben gehad, met voetballen, mochten we het vandaag gaan opnemen in Born tegen HBC’09. De afgelopen vier weken hebben we uiteraard niet stil gezeten, zo hebben we twee uur in de zaal gevoetbald, was er een kerst-winactie opgezet door bio die loog en menig toep-avonden.
Ook vandaag waren er veel godenzonen afwezig, Rolo was bezig met een C9 programma om wat kilo’s kwijt te raken zodat hij weer in zijn shirt past, Erik zit nog steeds ingesneeuwd op het hoogste punt van Nederland, Sascha weet inmiddels niet meer wie we zijn en waarom hij nog in de groep zit, bio die loog moest zich gaan hijsen in zijn prinsen-kostuum, stuc heeft een gezinslid erbij thuis en krijgt het niet meer geregeld, Eric komt met dit weer niet uit de voeten (overigens ook niet met veel warmer weer), Guido heeft nog last van faalangst, smoes had last van zijn zelfvertrouwen welke normaal inspirerend is. Ik bedoel, ik wou dat ik ook ergens zo slecht in kon zijn en er zó trots op kon blijven, en uiteraard zijn er nog veel meer die ik voor nu spaar… behalve Daan… Daan, de man, de mythe, de absolute flop. Hij noemt zichzelf een voetballer, maar laten we eerlijk zijn: Daan op een voetbalveld is meer een gevaar voor zijn eigen team dan voor de tegenstander. Zijn balcontrole is vergelijkbaar met die van een dronken giraf op schaatsen, en zijn snelheid? Die zit ergens tussen een stilstaande steen en een slak met vakantie. Met water in zijn voeten en lood in zijn hoofd lijkt hij elk duel te benaderen alsof hij voor een bulldozer speelt. Subtielheid? Nooit van gehoord. Wanneer Daan een sliding inzet, is het niet om de bal te pakken, maar om iemand zo effectief mogelijk naar het ziekenhuis te werken. Zelfs scheidsrechters draaien zich om van pure plaatsvervangende schaamte. En dan is er zijn legendarische precisie voor open doel. Daan mist niet alleen het net, hij mist vaak de bal, de intentie, en soms zelfs de richting. Het publiek juicht bij voorbaat – niet omdat ze denken dat hij gaat scoren, maar omdat ze weten dat ze iets hilarisch gaan zien. Zijn kort lontje maakt het allemaal nog mooier. Geef hem een stevige duw en je hebt meteen een gratis theatervoorstelling. Grote irritatie’s zijn bij Daan geen uitzondering, maar een integraal onderdeel van zijn spel. Daan, je bent een unieke voetballer: de enige speler die het voor elkaar krijgt om de tegenstander, zijn team, het publiek én zichzelf in één beweging teleur te stellen. Maar hé, iemand moet de lat laag leggen – en jij doet dat met verve.
Om 15:25 waren de huisdichter en witte al bij Jack waarna we Rein konden gaan ophalen. Je kon zien dat ze er weer zin in hadden in deze nieuwe krachtmeting. Na een hoop onderbroekenlol werd het toch maar eens tijd om het geliefde Landgraaf de rug toe te keren en te vertrekken richting de plaats van bestemming. De navigatie van Jack haperde in eerste instantie nog een beetje maar toen hij het systeem lichtelijk voor rotte vis begon uit te maken kon dat vervelende klere wijf met die warme aardappel in der strot piekfijn vertellen hoe hij rijden moest richting Born. Onderweg met een veel te snelle auto een keer weinig wildwest taferelen en was Jack er zonder de nodige problemen, ongelukken, verkeersboetes aangekomen op de plek van bestemming. De godenzonen waren ruim op tijd dus er was nog genoeg tijd om rustig een pilsje te pakken om vervolgens zich om te gaan kleden in de kleedkamer en de laatste zaken voor te bespreken voordat de heren gingen vertrekken richting het veld. Om 16:30 vertrokken de heren naar het veld waarna een rustige warm up sessie volgde. Opvallend waren de bewegingsapparaten ( lichamen voor degene die niet zo helder kunnen nadenken) van alle godenzonen die vanmiddag weer achter een balletje zouden gaan aan rennen. Er waren eigenlijk geen spelers bij die aantoonbaar veel dikker waren geworden tijdens deze break en ook waren er niet echt spelers te ontdekken die opvallend veel waren afgevallen. Opvallend was wel dat anti-loop zo’n ouwe kop had gekregen maar dat past wel een beetje bij zijn veteranen loopje van later op de middag. Alles was dus eigenlijk nog een beetje zoals het was en dit was indirect ook wel een prettige gedachte.
Om 16:50 verscheen de scheidsrechter op het veld en de scheidsrechter had een hele rare fluit in zijn broek hangen. Eentje waarop je drukken kon waarna je een heel lullig zacht fluitje hoorde, een soort speaker systeem zat in de fluit ingebouwd voor luie mensen die te beroerd waren om via de natuurlijke weg te fluiten. Enfin toen de scheids eenmaal zijn speaker systeem afgesteld had en slechts 70.67% van zijn trommelvliezen blijvend had beschadigd kon de nieuwe voorstelling beginnen.
Na een minuut of vijf spelen had onze ambu man het toch echt te koud en wilde hij zo snel mogelijk richting kleedlokaal om wat sterke drank alvast te nuttigen. Het was geen doodschop die hij kreeg, vermoeidheid kon het ook niet zijn maar wat dan wel. Ambu man zijn schoenzool liet namelijk spontaan los. Misschien is het tijd om een crowdfundingactie te starten, “Red Marcel’s schoenen”, want dit is tragisch. Of hebben ze gewoon besloten dat ze er genoeg van hebben om jouw mislukte schoten te dragen? Je schoenen roepen waarschijnlijk: “Wij stoppen ermee!”. In de tijd dat hij andere schoenen is gaan aandoen bleven de godenzonen het spel dicteren. Het eerste schot van de wedstrijd kwam op naam van Rein te staan, van een meter of twintig schoot hij richting goal, helaas verdween de bal ook een meter of twintig van de goal over de achterlijn. Datzelfde kunstje herhaalde Ali, die zag zijn schot ook richting woonwijk vliegen.
We bleven de veel betere ploeg, lieten de bal goed rondgaan en kregen kans na kans, echter stond bij veel het vizier nog niet goed afgestemd. Na een kwartier spelen was het dan eindelijk raak, na een snelle aanval die begon bij ambu-man kwam de bal terecht bij Rein, die zijn zesde poging in het net zag verdwijnen, 0-1 voor de godenzonen. We bleven aanvallend spelen, kregen nog voldoende 100% kansen, vooral anti-loop. Anti-loop wist het record van Rolo te evenaren, mss zelfs wel te overtreffen door binnen 5 seconden drie keer te falen vanaf een meter of 5 van de goal. Anti-loop, misschien moet je een navigatiesysteem in die voetbalschoenen installeren, want blijkbaar raak je nog verdwaald op een leeg doel. Of zijn de netten te intimiderend? Geen zorgen, anti-loop, het schijnt dat er bij midgetgolf ook een bal in een gat moet – misschien daar eens proberen? Maar hé, blijf oefenen, wie weet maak je er ooit eentje… per ongeluk.
Zoals hierboven genoemd was het na 35 minuten spelen 0-1 en konden de godenzonen even bijkomen van deze eerste helft. Het veldspel was gedurende de eerste helft beter en beter geworden en daarom was er geen enkele reden om aan te nemen dat we hier misschien wel eens het deksel op de neus zouden gaan krijgen. Soms zit het ook allemaal een beetje tussen je oren net als bepaalde andere dingen die we in dit verslag niet zullen noemen. De huisdichter maakte de wissels bekend en hield ook nog een korte teambespreking met zijn volgers. Na deze opbeurende praat was de boodschap duidelijk, scoren. De tweede helft begon en direct bij de start van deze tweede helft waren het wederom de godenzonen wat het initiatief nam.
De eerste kans kregen we al in de eerste minuut, witte die mee naar voren was, wist zich geen raad wat te doen met de bal en schoot hem dan maar in het wilde weg. Kansen bleven we krijgen, zelfs via Alain….Ah, Alain, de zelfbenoemde tactisch meesterbrein die zijn positie blijkbaar via Google Maps probeert te vinden – en dan nog verkeerd afslaat. Het veld heeft lijnen, vriend, maar jij denkt dat het een vrije interpretatie is. Je bent overal en nergens, behalve daar waar je hoort te staan. Misschien dacht je dat je een soort zwervende kunstenaar was, maar je maakt meer chaos dan kunst. Of probeer je de tegenstander gewoon in de war te brengen door jezelf kwijt te raken? Misschien moeten we je een gps-tracker geven, zodat je eindelijk weet waar je thuis hoort. Maar eerlijk, respect hoor – je bent zo onvoorspelbaar dat zelfs je eigen team je niet meer kan volgen. Toch was het uiteindelijk Alain die de 0-2 op het scorebord liet aantekenen.
Zoals in de eerste helft wist anti-loop ook nu weer voor spektakel te zorgen. Hij gaf vanaf eigen helft een pass op zichzelf achter de laatste linie van HBC. Samen met Alain en witte gingen ze met zijn drieën richting goal. Ja, je raad het al, ook deze kans wisten ze te verprutsen. Anti-loop liep weer veel te lang met de bal aan zijn voeten maar gaf toch uiteindelijk een pass naar witte, die zijn eerste doelpunt van het seizoen wilde gaan maken maarrrrrrrrr hij schoot een meter of 3 naast. Witte, zelfs de bal moet gedacht hebben: “Dit kan niet waar zijn, ik blijf hier gewoon liggen.” De keeper had niet eens zin om te kijken, en toch slaag jij erin om het compleet te verknallen. Misschien moet je die voeten even updaten naar versie “2025”, want dit lijkt een bug in je systeem. Iedereen op het veld kon het wederom niet geloven, je kon beter naar deze cabaretiers komen kijken dan er geld voor te gaan uitgeven in een theater. Met nog een paar minuten op de klok was het Rein die de eindstand op het scorebord liet aantekenen, 0-3. Een dik verdiende overwinning na 70 minuten prijsschieten.
Na afloop was het nog erg lang gezellig in de kleedkamer en vervolgens in de kantine. We kunnen stellen dat dit weer een geweldige zaterdag geweest is. Volgende week staat er voor de godenzonen de eerste thuiswedstrijd van dit kalenderjaar op het programma. Dan gaan de heren het op nemen tegen Jekerdal.
Voor nu wenst ondergetekende iedereen weer een prettige voortzetting van de dag en tot een volgend kotsmisselijk verhaaltje over een voetbalteam wat uit komt in een bedenkelijke klasse.