Alfa Sport – FC Landgraaf
Voetbalverslag: FC Landgraaf Veteranen tegen ALFA Boys
In een wedstrijd die zich aanbood als een ware beproeving, stonden de veteranen van FC Landgraaf tegenover de mannen van ALFA Boys. Het weer had geen genade: regen die met bakken uit de lucht viel, wind die door de kuiten snorde en het veld dat langzaam veranderde in een kunst modderpoel. Toch lieten de veteranen zich niet afschrikken en waren vastbesloten om de laatste drie punten van het jaar binnen te slepen.
De regen, de kunst mollen en de elementen mochten dan wel onverbiddelijk zijn, maar voor de volgende 14 godenzonen was er geen andere optie dan knokken voor de overwinning:
Celso, Albert, Ambuman, Uiensnijder, Jack, Bioloog, Gazelle, Rolo, Billy, Rein, Daan, Antiloop, Ali en Wesley.
Zij waren klaar voor de strijd. Het belooft een epische ontmoeting te worden, waarin niet alleen het voetbaltalent op de proef gesteld zou worden, maar vooral de wil om te winnen onder de meest ongunstige omstandigheden met een scheidsrechter die in de top 3 stond van fair play fluiters. Vermoedelijk wel in de cup van ‘scheidsrechter met een een bijziend oog en een hond met nachtblindheid’
De Opstelling:
De opstelling voor deze cruciale wedstrijd werd met veel vertrouwen gepresenteerd door onze eigen Adonis. Met een blik die geen enkele twijfel liet, wist hij precies wie waar moest staan. Geen gezoek naar verfrommeld papier of gezoek op een nat wc-papiertje, zoals we wel eens gewend zijn van de afwezige Huisdichter. Nee, Adonis had de zaken strak in de hand en de namen stonden als een muur in zijn hoofd. Hij had niet alleen de opstelling paraat, maar wist ook exact hoe je een team moet aansteken, zelfs in de stormachtige regen.
Terwijl de Huisdichter normaliter wat zoekend met zijn papiertje stonden te klungelen, bracht Adonis direct de juiste energie op het veld. Hij heeft het talent om zijn mannen te laten geloven dat de wereld te winnen is, ongeacht de omstandigheden. Daarbij wel een kanttekening dat hij de traditie van onze Huisdichter voorzette en zichzelf in de basis zette, dat terzijde. Terwijl de wind gierde en de regen niet leek te stoppen, zorgde hij ervoor dat de jongens zich volledig op de wedstrijd konden focussen, wetende dat er slechts één missie was: winnen!
Onze Adonis is niet alleen de man die de opstelling bepaalt, maar ook degene die het vuur in het team aanwakkert – en daar kunnen we allemaal alleen maar respect voor hebben.
Verslag Eerste Helft
De eerste helft van de wedstrijd was er één om snel te vergeten, althans op het scorebord: 0-0. Het spel zelf was een waar gevecht tegen de elementen, waarbij de regen met bakken uit de lucht viel en de wind de ballen alle kanten op joeg. De scheidsrechter – of beter gezegd, de “ga liever naar huis met de fluit in de hand” – leek vooral met de tegenwind in de knoop te zitten en besloot voornamelijk niet in ons voordeel te fluiten. Het was duidelijk: hij was geen vriend van FC Landgraaf vandaag.
Wesley was overal te vinden, maar ondanks zijn voortdurende aanwezigheid leek hij telkens net niet in positie te staan wanneer de bal zijn kant op rolde. Het was duidelijk dat de stormachtige omstandigheden ook zijn magie in het spel hadden. Gelukkig stonden Marcel en Albert als rotsen in de branding. De twee hadden samen de vredespijp gerookt en stonden als een muur in de verdediging. De achterhoede stond strak, en hoewel de tegenstander meerdere keren doorbrak, was er altijd wel een verdediger in de buurt om de bal te ontzetten.
Het was echter niet alleen de verdediging die zijn werk deed: de wind speelde een belangrijke rol in het spel. De ballen waren onberekenbaar, vaak kromden ze in de lucht of vlogen ze ver voorbij hun doel. Onze witte neger had zich gelukkig geen moment laten afleiden door de omstandigheden en leverde een foutloze eerste helft.
In de dug-out zaten de lesbische gazelle en de bioloog wat meer aan de zijlijn van het spektakel te genieten van de beschutting, de regen te ontvluchten en hun teamgenoten aan te moedigen vanuit hun veilige haven. De kansen waren er voor beide teams, maar het leek wel of het geluk aan niemand was besteed. Een aantal keer waren de doelmannen van beide zijden meer toeschouwer dan actief deelnemer, maar de afwerking liet te wensen over. En dan was daar de legendarische actie van Antiloop. Na wat leek op een eeuwigheid van afwezigheid in de sprints, zette hij eindelijk zijn eerste vlucht van het seizoen in. In een hevig duel met de tegenstander leek hij zich volledig op te geven, maar na een ongelukkige botsing met de tegenstander moest hij uiteindelijk het veld verlaten met een blessure. De stilte viel over de bank, en het werd duidelijk: de storm had zijn tol geëist. Met een 0-0 stand gingen we de rust in, maar het gevoel was dat er meer in zat. De tweede helft moest de beslissing brengen.
Rust
Na een eerste helft die weinig om het lijf had, werd het tijd voor een moment van reflectie en een welverdiende rustpauze. De kleedkamer bood weinig comfort, maar de sfeer was goed. Het was duidelijk dat de storm buiten niet de enige was die woedde; de onrustige gedachten over de score stonden op scherp. Gelukkig had Ali, die afgelopen januari zijn verjaardag had gevierd, de boel een beetje opgelucht. Na een korte overval op de lokale slijterij had hij een kratje lauwe pils meegenomen, samen met wat cola voor de liefhebbers. Een welkome afwisseling voor de slappe lauwe thee die net iets warmer was dan een gemiddeld pils in de kantine van FC Landgraaf.
De wedstrijd werd geëvalueerd, en er heerste een gezonde dosis zelfkritiek. Het was vrij snel duidelijk dat de mannen van FC Landgraaf er in de eerste helft niet in geslaagd waren het momentum naar zich toe te trekken. Iedereen voelde aan dat de tweede helft cruciaal zou worden. De conclusie was simpel: deze wedstrijd gingen we waarschijnlijk verliezen, vooral door een onterechte tegenpenalty in de laatste minuut. Maar voor nu was het vooral belangrijk dat we scherp bleven.
Er was echter één ding dat we wél zeker wisten: als we op de man gingen dekken en de lijnen strak hielden, dan konden we deze pot alsnog winnen. De onzekerheden van de eerste helft zouden we achter ons moeten laten. Nu was het tijd om de storm te trotseren, zowel op het veld als in ons hoofd. De tweede helft moest komen, en iedereen was klaar om de strijd aan te gaan.
Met een laatste slok bier en een trek aan een gezond peuk keerden de mannen zich weer naar buiten.
Tweede Helft:
De tweede helft begon met een zure tegenslag voor FC Landgraaf. Terwijl Celso nog bezig was met zijn handschoenen en veters, slaagde de tegenstander erin om snel voorbij te lopen en de openingstreffer te maken. Het was een moment van chaos, maar de mannen lieten zich niet ontmoedigen.
Ali keerde terug in de basis en liet zijn onmiskenbare stempel achter op de wedstrijd. Op de plek waar hij altijd de meeste chaos creëert, stond hij weer in de weg van de verdediging, precies op het moment dat de bal zijn kant op kwam. De tegenstander was verward, en de bal rolde door zijn voeten : 1-1! Ali had wederom bewezen dat hij, zelfs zonder veel flair, altijd op de juiste plek staat. In een ander cruciaal moment stond de Bioloog, samen met Albert, als een muur in de verdediging. In een pittig duel voorkwamen ze samen een aanval die bijna tot een doelpunt had geleid. De Bioloog stond eindelijk eens zo goed in de weg dat de tegenstander niet in staat was om te scoren. Het was een essentieel moment in de wedstrijd, en beide heren werden op handen gedragen door het team. Een duo dat ip dat moment het verschil maakte, zoals het hoort.
Maar het echte hoogtepunt kwam toen Marcel, altijd solide in de verdediging, besloot om de aanval in te gaan. Met de bal aan zijn voet stormde hij op de verdediging af en rondde de aanval zelf af met een beheerst doelpunt. Het publiek (althans, de rest van het team) brulde van vreugde. Marcel had het gedaan, en hoewel hij later een mooie quote zou delen over zijn actie (“ Eigenlijk is het niet zo moeilijk om voorin te staan , je scoort een keer en je loopt terug “) was het duidelijk dat zijn avontuur in de aanval het scorebord op 2-2 bracht.
Met nog 10 minuten op de klok gebeurde het onvermijdelijke: het kerstpakket van de scheidsrechter. De tegenstander kreeg een gratis buitenspelgoal cadeau. Twee mannen stonden mijlenver buitenspel, maar de scheidsrechter, die zijn fluitje met overtuiging in de hand hield, negeerde de vlag van onze Adonis. De scheids was onverbiddelijk en zoals we dachten was deze wedstrijd een beetje omgekocht, de schijtrechter keurde de goal goed. 3-2 voor ALFA Boys.
Op dat moment kwamen de senioren gevoelens naar boven bij onze grote smurf Albert. Zijn frustratie was voelbaar, en de woorden kwamen uit zijn mond: “Als het zo moet, stoppen we ermee.” Het was duidelijk dat de onterechte beslissing die de sfeer had veranderd, en de mannen stonden op het punt om hun geest te verliezen. De rest van het veld vroeg raad en daar bij Albert: “ Grote smurf, grote smurf is het nog lang?” Vroegen ze. “ NEE WE ZIJN ER KLAAR MEE” antwoordde hij.
Analyse Derde Helft
Na de dramatische afloop van de wedstrijd, waar de 3-2 nederlaag door een dubieuze beslissing van de scheidsrechter werd beklonken, zijn we dieper de analyses ingedoken. In overleg met enkele grootheden uit de voetbalwereld via een inbelverbinding (ja, het was net zo professioneel als het klinkt), kwamen we tot de conclusie dat we de wedstrijd ongetwijfeld 3-4 hadden gewonnen als we niet hadden gestaakt. Het is duidelijk dat de omstandigheden ons niet in de weg stonden, maar de beslissing van de scheidsrechter wel degelijk het resultaat heeft beïnvloed. De ware winnaar was FC Landgraaf, maar de statistieken spreken nu anders.
In de lichtpuntjes van de dag haalde Marc vandaag voor het eerst punten voor de Kerst Challenge. Marcel daarentegen had iets anders in zijn hoofd: de snacks. “Een beetje karig”, zo luidde zijn klacht. Waar waren de vorstelijke hapjes die we gewend zijn? Dit is een team dat zijn snacks waardeert en daar moet iets aan gedaan worden. Zo geschiede de wens van het vet. Tussen de vette hap mochten we nog als afwisseling meedoen met de tombola. Chelso zette zijn maand inkomen volledig in en wist ervandoor te gaan met de winst. Een bierpakket ter waarde van de helft van zijn inzet.
Dan de blessure van Antiloop. De man had ons allemaal even in de angst doen leven, maar het bleek vooral een beetje aanstellerij te zijn. In de tweede helft was hij alweer op het veld en speelde hij alsof er niks gebeurd was. Zijn blessure wat een blauw plekje ter grootte van een mierenscheet bleek te zijn. Toch willen we niet te hard oordelen, want het is altijd spannend wanneer je een Antiloop in je team hebt die uitvalt, maar nu was het allemaal niet zo dramatisch als de hij ons wilde laten geloven.
De muziek op de achtergrond was een ander punt van zorg. Het leek wel een combinatie van de flippers op xtc, maar toch is dat een absolute sfeer die een niet gegunde overwinning kan begeleiden. Wat we ook niet wisten, is dat Albert zo agressief kan zijn. Misschien was de Ritalin op, misschien was het de frustratie van de scheidsrechter, maar hij stond duidelijk op scherp. De FNV heeft hem inmiddels al benaderd om te werken als hoofd van de stakingen, gezien zijn opvallende leiderschap in dat gebied. We verwachten dus binnenkort een uitnodiging voor Albert om het voortouw te nemen in het protest tegen alle onterecht gefloten buitenspelgoals. Een ander opvallend punt: Marcel had geen ruzie gehad met de scheidsrechter. Dit is een waar fenomeen, gezien zijn gebruikelijke gedragingen rond de arbitrage. Helaas betekent dit geen Haribo voor hem vandaag, maar we zijn er van overtuigd dat zijn geduld uiteindelijk wordt beloond, vooral na zijn heroïsche doelpunt en het uitstekende werk in de verdediging.
En hoewel de wedstrijd gestaakt werd, krijgt Celso alle lof en dank voor zijn aanwezigheid. Wie weet kunnen we hem in de nabije toekomst nog eens aan het werk zien, wanneer de omstandigheden het toelaten en de scheidsrechter zijn fluitje weer in het juiste ritme heeft. We zien in Celso een speler die de toekomst van de veteranen kan waarborgen. Zo eindigt de derde helft, met meer vragen dan antwoorden, maar één ding is zeker: FC Landgraaf Veteranen blijven vechten, zowel op als naast het veld. De laatste keer wedstrijd dit jaar, Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen, ik ben jullie allemaal enorm dankbaar voor alle mooie momenten die we afgelopen jaar samen hebben mogen beleven. Laten we proosten op elkaar, onze vriendschap en alle mooie dingen die we nog op veld mogen beleven.
Yamas vrienden!
De Bio die Loog